لباس بانوان طارمی شامل چنه آلتی، جیلیقا، کؤینک، شالوار، تومان ، یایلیق و یاشماق می شود.

در گذشته استفاده از آرخالیق نیز بسیار رواج داشته، در بعضی روستاها از تونبان‌های دراز به نام اوزون تومان و در برخی دیگر قیسا تومان (تونبان کوتاه) استفاده می شود.
جلیقه‌ها به ویژه در گذشته عمدتاً پولدوزی شده بودند.

متأسفانه امروزه استفاده از لباس‌های سنتی در طارم همانند دیگر قسمت های آذربایجان کمرنگ شده است ولی همچنان در روستاهایی نظیر هزاررود، سانسیز و … بانوان اصیل طارمی با لباس محلی را می توان یافت.
چنه التى (زیرچانه): ابزاری است که از سکه هاى قلاب دار به هم پیوسته و یا منجوق هاى رنگارنگ تشکیل شده و جهت حفاظت پوشن استفاده مى شود و نوعی زینت نیز به شمار می آید.
یاشماق: نوعى روسرى که براى پوشش دهان، چانه و گردن استفاده مى شود.
جلیزقا: پوشش مخصوص بالاتنه است که بدون آستین بوده ونوع آستین دارآن یل نام دارد.
کوینک: پوششی که اندکی بلنرتر از جلیزقا بوده و زیر آن استفاده می شود. این پوشش از طرح ها و رنگ های گرم انتخاب می شود.
تومان: پوششی که به دو نوع بلند و کوتاه تقسیم می شود. نوع بلند آن شلیته و نوع کوتاه آن قصاتومان نام دارد. معمولاً شلیته توسط افراد مسن و قصاتومان توسط جوانان مورد استفاده قرار می گیرد.
شلوار: این پوشش از پارچه ضخیم و تیره رنگ انتخاب می شود.
نیم ساق: نوعی جوراب شلواری است که در میهمانی ها و مسافرت ها استفاده می شود.