تایوان با ۲۳ میلیون جمعیت که طبق آمار رسمی حدود ۲ میلیون آنها در چین به کار و زندگی مشغولند تا امروز مجموعا ۳۰۰ مبتلا و شش کشته ناشی از ویروس کرونا گزارش کرده است.

جالب‌تر آنکه فاکتورهای متعددی به‌جز نزدیکی مکانی وجود دارد که احتمال بروز فاجعه‌بار قربانیان کرونا در تایوان را مضاعف می‌سازد. از جمله: مصادف شدن شیوع گسترده ویروس کرونا با عید سال نو چینی و آغاز تعطیلات متعاقب آن و قرابت‌های جدی فرهنگی و سبک زندگی بین دو کشور. با این همه، عملکرد خیره‌کننده نظام بهداشت و درمان تایوان در کنترل بحران کرونا اجازه شیوع گسترده این بیماری را در بین شهروندان نداده و تا حد امکان سرعت، دسترس‌پذیری و کارآیی تست کرونا را ارتقا بخشیده است.

نظام سلامت تایوان با به کارگیری پایگاه داده ملی بیمه سلامت و یکپارچه کردن آن با پایگاه داده اداره مهاجرت و گمرکات شروع به تحلیل کلان‌داده‌ها کرده است تا از این طریق شناسایی و محدود کردن مبتلایان کرونا به‌صورت هوشمند و سریع انجام شود.

خروجی این سامانه اعلام خودکار هشدارهای بهنگام به بیماران و مراکز درمانی است که در طول معاینه براساس تاریخچه سفر و نشانگان بالینی فرد مشکوک ایجاد و ارسال می‌شود. استفاده از فناوری‌های نوین همچون QR Code در تکمیل این فرآیند جهت تسریع اسکن، شناسایی و گزارش وضعیت افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بر این اساس، افراد، مراکز درمانی و پزشکان با اسکن کد منحصر به فرد هر شخص میزان در معرض بودن(ریسک بیماری بودن) را مبتنی بر اطلاعات جامع پرونده پزشکی، سابقه سفر در دو هفته گذشته و مبدأ و مقصد سفرها مشاهده کنند. دسته‌بندی افراد به این ترتیب تمایز استراتژیک قابل‌توجهی پیدا می‌کند که در زیر به آن اشاره می‌شود:

 افراد با ریسک پایین (بدون هیچ سابقه پزشکی جدید و سفر به خارج): این افراد سریعا یک گواهی سلامت از طریق پیامک دریافت می‌کنند که در حکم تاییدیه رسمی مهاجرت محسوب می‌شود.

در مقابل، افراد با ریسک بالا(دارای سابقه پزشکی یا اخیرا سفرکرده به مناطق پرخطر): هشدار مبنی بر لزوم قرنطینه در خانه دریافت می‌کنند و مستمرا از طریق تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی رصد می‌شوند تا در دوران نهفتگی بیماری از خانه خارج نشوند.

به نظر می‌رسد در میان کشورهای در حال توسعه مواجه با بحران کرونا، تایوان بیش از سایرین از تاثیر شگرف تحلیل کلان داده و استراتژی مدیریت بحران داده محور بهره گرفته است.

کوتاه سخن، مهم‌ترین اقدامات انجام گرفته در این زمینه را می‌توان در چند محور خلاصه کرد که در کنار اراده ملی و مسوولیت‌پذیری شهروندان موجب کارآمدی در هر سه فاز شناسایی، مدیریت و تخصیص منابع شده است:

۱. تست گرفتن فعالانه(سیستماتیک): به کلیه افراد مبتلا به آسیب‌های حاد تنفسی به‌صورت خودکار هشدار پیامکی صادر می‌شود.

۲. اختصاص شماره تلفن اضطراری و رایگان ۱۹۲۲ برای شهروندان: تعداد موارد مشکوک اطلاع داده شده از این طریق بعد از چند هفته به اندازه‌ای رسید که دولت تایوان ناچار برای هر شهر بزرگ یک شماره تلفن اضطراری جداگانه اختصاص داد.

گفتنی است کارکرد اصلی این مسیر تعاملی شناسایی افراد مشکوکی بود که افراد در خانواده یا اطرافیان خود مشاهده می‌کردند.

۳. دولت برای زدودن داغ ننگ اجتماعی ابتلا به کرونا خدمات و حمایت‌های ویژه‌ای برای مبتلایانِ قرنطینه شده در نظر گرفته است که از آن جمله می‌توان به چکاپ رایگان روزانه، بسته‌های غذایی و سایر مشوق‌های سلامت محور اشاره کرد.

۴. آموزش دادن الگوریتم شناسایی مبتلایان با استفاده از دیتاست بیماران مبتلا به سارس(۲۰۰۳): این موضوع کمک ویژه‌ای به سرعت عمل و دقت در شناسایی و اقدامات درمانی متعاقب آن داشته است.