سنت پیش‌بینی‌های بلندمدت میان اقتصاددانان به جان مینارد کینز، فردی که به اعتقاد برخی جهان را از رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ نجات داد برمی‌گردد. اقتصاددانی که خیلی‌ها وی را با جمله «در بلندمدت همه مرده‌اند» می‌شناسند، حدود یک قرن پیش، در اوج بحران و فلاکت اقتصادی درباره زندگی این روزهای بشر پیش‌بینی می‌کند که به وقوع پیوسته است. به اعتقاد کینز استاندارد زندگی در ۱۰۰ سال بعد (یعنی اکنون) بالاتر رفته و اقتصادها بسیار بسیار بزرگ‌تر از قبل می‌شوند. با این الگو، اقتصاددانان عصر حاضر به پیش‌بینی جهان در ۱۰۰ سال آینده پرداخته‌اند که نظرات سه مورد آن‌ها در این قسمت از میراث سده بررسی شده‌اند.
دارون عجم‌اوغلو، اقتصاددان برجسته و نویسنده کتاب «چرا ملت‌ها شکست می‌خورند؟» در بررسی خود از آینده جهان به ۱۰ تغییر مهم می‌پردازد. از گسترش دموکراسی و کاهش نابرابری گرفته تا افزایش اعتصاب‌های کارگری و رونق جریانات فاشیستی در لباسی جدید.
ادوارد گلیزر، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد معتقد است پیش‌بینی یک قرن پیش کینز درباره «اخلاقی‌تر» شدن جوامع با افزایش ثروت تحقق نیافته و نابرابری عظیمی در جهان ادامه می‌یابد. وی همچنین درباره خطرات آینده اقتصاد در سده پیش رو هشدار می‌دهد؛ از بلایای طبیعی و بیماری‌های واگیردار گرفته تا نگرانی از تشدید تروریسم و تغییرات آب و هوایی.
آلوین راث، استاد اقتصاد دانشگاه استنفورد و هاروارد درباره آینده «معاملات نفرت‌انگیز» می‌گوید. یعنی معاملاتی که اکنون وقیحانه محسوب می‌شوند، ممکن است در آینده شکل دیگری پیدا کنند یا بالعکس. به عنوان مثال، برده‌داری و خرید و فروش برده در قرن گذشته امری عادی بود و اکنون امری شنیع است. اکنون نیز دستکاری‌های ژنتیکی نفرت‌انگیز است، اما آیا در ۱۰۰ سال آینده چنین اقداماتی عادی نمی‌شود؟
