به لطف قانون حمایت از کاشفان معادن که از پس فرجه شش ماهه اعلان اکتشاف برای آغاز بهره برداری و مالکیت بیست و پنج ساله برای بهره برداری از پهنه کشف شده؛ از حدود یک سال قبل جاده خاکی و محلی منتهی به زمین های شمالی روستای زرنان (زرّان) آماج تسطیح و قابلیت دسترسی بیشتر برای خودرو ها به ویژه از سمت روستای  چوره ناب (چَرَنو) گردیده و فزونی آمد و شد ها و تسهیل دسترسی عمومی به نواحی کم تردد و تقریبا بکر شمال روستا که مورد علاقه طبیعت گردان و کوهپیمایان قله قراول یا دوشاخ نیز می باشد شاهد تخریب و شخم زنی بستر منابع طبیعی و دامنه های شیبدار و لم یزرع کوه ها و کوه پایه ها گردیده است.

در یک سال اخیر فعال شدن عملیات بهره برداری از دو پهنه معدنی در شرق و غرب دره – رود زران که به علت عدم اطلاع از حجم ماده معدنی و این که آیا برداشت منابع معدنی ارزش تخریب و به هم ریختن فضای طبیعی موجود را دارد یا نه به قضاوت نمی نشینیم!  بلکه قصد آن است که اثر  ایجاد جاده هموار دسترسی به معدن در کنار گسترش خطی شهر و رسیدن ساخت و سازها‌ (کوی زنگان) به لبه دره – رود زران و نزدیکی جاده روستا از یک سو و فرصت طلبی برخی از اهالی در زمینه چینی برای تصرف مسیر بستر رود که در مالکیت وزارت نیرو می باشد و تخریب دامنه های شیب دار و قلع و قمع گون هایی با عمر بیش از پنجاه – شصت سال که در مالکیت منابع طبیعی است  برای به زیر کشت بردن، تبدیل به باغ و باغچه و در نهایت مالکیت آن ها برای استفاده شخصی یا فروش است را به اطلاع متولیان امور برسانیم.

با صدایی رسا و فریادی بلند از زبان طبیعت مظلوم و  رو به استیصال و نابودی اعلام می کنیم: جریانی با حرکت آرام و تدریجی و با شگرد های ظریف و موذیانه در تلاش است تا ضمن محو آثار طبیعی بودن عرصه ها (گون های کهنسال) و با شخم زدن و از بین بردن آن ها برنامه های خود برای انباشتن انبان شان از جیب طبیعت دارند که مقابله با آن ها با ترک میز های راحت و اتاق های گرم ناظران و اندک بازدید میدانی قابل شناسایی و پیگیری است. چنانچه نظیر این اقدامات در سال های گذشته توسط برخی فرصت طلبان به انجام رسید که  با اطلاع رسانی طبیعت گردان و رسانه ها مجالی برای تداوم نیافت ولی امروزه با شدت و حدّت بیشتری سر بر‌آورده و در حال تطاول و تجاوز به حریم طبیعت است!