هر نهالی برای تبدیل شدن به درختی تنومند نیازمند مراقبت و رسیدگی است. درختان کهنی که امروز میراثی از طبیعت کشور و استان محسوب می شوند، روزگاری نهالی کوچک بودند که با نگهداری و رسیدگی مستمر مردانی بزرگ امروز تبدیل به ثروتی مهم در حوزه منابع طبیعی شده اند.
در سال های پایانی دهه ۹۰ هجری شمسی نیز کارآفرینی همچون نهالی برای اقتصاد کشورمحسوب می شود که نیازمند رسیدگی و حمایت مضاعف برای تشکیل قدرتی مضاعف برای شکل بخشیدن به ساختارهای مهم اقتصادی کشور و استان است.
یک واقعیت ملموس در اقتصاد ایران وجود دارد و آن اینکه حجم عمده اقتصاد کشور در دست دولت و حاکمیت است و بخش خصوصی تا به امروز آنچنان که باید به توسعه و سهم قابل قبول از اقتصاد ایران نرسیده است. با تمام شعارها و برنامه هایی که در کشور برای افزایش سهم اقتصاد بخش غیردولتی برنامه ریزی شده عملا شاهد رسیدن به نقطه مطلوب نیستیم.
در این بین وقتی نهادها برای حمایت و توسعه از دولت خواستار حمایت می شوند، شاهدیم مسئولان عموما بخش های مختلف غیردولتی را به انصراف از حمایت دولتی فرا می خوانند، اما فراموش می کنند که حجم عمده اقتصاد کشور دست دولت بوده و فعالیت بخش خصوصی در کشور به مرحله بلوغ نرسیده است.
حوزه کارآفرینی یکی از بخش هایی است که توسط دولت نهالش کاشته شده اما تا به امروز به مرحله حمایت جدی و رسیدن به بلوغ نسبی نرسیده است. اما همواره همه مسئولان از اهمیت آن سخن گفته اند. اهمیتی که در زبان و گفتار خلاصه شده و شاهد ورود به حوزه عملیاتی نبوده ایم.
به نظر می رسد اگر در کشور اعتقاد به ایجاد شغل، ایجاد ارزش افزوده جدید اقتصادی، رشد اقتصادی، افزایش تولید ناخالص داخلی، توسعه صادرات، کاهش اتکای مردم به اقتصاد دولتی و فرصت های شغلی این بخش، حرکت در مسیر رفاه اقتصادی و توسعه در ابعاد مختلف در یک کلام هستیم، ناگزیریم به حوزه کارآفرینی توجه بیشتری داشته باشیم.
تحقق تمام این مفاهیم توسعه ای نیازمند توجه به نهادهایی همچون کانون کارآفرینان استان ها و تشکل های ملی و همچنین داشتن خروجی قابل قبول در راستای تربیت کارآفرینان و ایجاد صنایع خلاق در سطح استانی و ملی است که خروجی این فرایندها منتج به شکوفایی اقتصادی کشور و استان شود.
نهادهای رسمی در حوزه کارآفرینی کشور همچون کانون های کارآفرینی نهادهای نوپایی هستند که از حداقل حمایت ها نیز برخوردار نیستند. این نهادها در مسیرهای ابتدایی توسعه ای قرار دارند که اگر در مرحله رشد ابتدایی مورد رسیدگی و حمایت مدیران ارشد استانی و کشوری قرار نگیرند نمی توانند درختان تنومند آینده برای تربیت نیروهای کارآفرین باشند.
نیروی انسانی بزرگ ترین سرمایه هر کشوری محسوب می شود که حداقل در کشورمان این سرمایه به خوبی مورد حمایت قرار نگرفته و صد افسوس که بخشی از گرفتاری بهره وری پایین دستگاه های اجرایی ناشی از عدم شاسته سالاری در گزینش افراد کارآمد به عنوان مهم ترین سرمایه دستگاه های دولتی کشور بوده است. امروز ناکارآمدی این دستگاه ها در تکریم ارباب رجوع و تسهیل فرایند اقدامات بخشی به دلیل نبود نیروی انسانی کارآمد و بخش عمده نیز به دلیل ساختارهای اداری ناکارآمد است.
حال اگر قرار است نیروی انسانی توانمند در بخش های کلیدی اقتصاد کشور برای شکوفایی آن بکارگیری شود، باید اولویت دار ترین حمایت ها ابتدا در بخش های مولد و کارآفرین صورت گیرد. بخشی که می تواند نیروی محرکه امیدبخش به ساختارهای ناامیدی اقتصاد کشور در شرایط فعلی باشد. امروز با ضعف هایی که در سهم اشتغال بخش خدمات استان زنجان وجود دارد، شاید بتوان با حمایت از کارآفرینان مستعد این ضعف ها را به نقاط قوت اقتصاد زنجان تبدیل کرد.
باید دید بخش دولتی در سطح ملی که امروز لایحه بودجه سال آتی را تدوین می کند تا نمایندگان مجلس به عنوان ناظران و قانون گذاران و مسئولان ارشد استانی برای سال آتی چه حمایت های جدی از حوزه کارآفرینی خواهند داشت… می نگریم به اقدامات مسئولان و بیشتر خواهیم نوشت…
