صنعت دستی مس در زنجان به بیش از یک هزار سال قبل و به دوره ساسانیان باز می‌گردد.
قدمت استفاده از مس بر اساس مدارک باستان‌شناسی به ۹۵۰۰ سال پیش می‌رسد و پیشینه مسگری در ایران حداقل به ۵۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد. با استناد به مدارک غیرقابل انکار که از گوشه وکنار ایران یافت شده می توان شمال و مرکز ایران را جزء قدیمی ترین مراکز فلزکاری جهان و نیز فلزکاران ایران از پیشگامان کشف ذوب مس در جهان باستان دانست که فراوانی معادن مس در ایران، موید این نکته است.
اوج هنر فلزکاری دوره اسلامی مربوط به سلجوقیان است که در این دوره زنجان در کنار مراکزی چون خراسان، موصل، همدان، ری و اصفهان یکی از مهم‌ترین قطب‌های فلزکاری محسوب می‌شده و در این دوره زنجان به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز تهیه ظروف مرصع‌کاری شده، مطرح بوده است.
در دوره ایلخانی با توجه به نزدیکی پایتخت حکومت ایلخانان به زنجان و توجه حکمرانان ایلخان به فلزکاری و نیز وجود گوی‌های مرصع نقره‌کوب، مربوط به این دوره که نام سلطان اولجایتو در آن حک شده، می‌توان موقعیت فلزکاری در دوره مذکور را تصور کرد. در دوران معاصر و اندکی قبل از آن شنیدن واژه مس و مسگری در اذهان عموم تداعی کننده زنجان و بازار مسگران آن بوده است و خوشبختانه صنعت مس و مسگری در استان زنجان پس از سال‌ها احیا شده و علاوه بر ساخت ظروفی که در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت، تنوع و خلاقیت تا حدودی چاشنی تولیدات جدید شده است.
امروز صنعت مس در شهر زنجان به حیات خود ادامه می دهد و کارگاه های مس زیادی در آن فعال هستند.
