دو دلیل ناامیدی از گردشگری ۹۷
✍️ نوید شکراللهی
چالش‌های دیپلماتیک و نوسانات شدید و مستمر بازار ارز، دو دلیل عمده‌ای است که کارشناسان و فعالان صنعت گردشگری کشور به موجب آن سال ۹۷ را سال چندان موفقی برای گردشگری کشور پیش‌بینی نمی‌کنند.
اگرچه آمار تعداد گردشگران ورودی به کشور در کل سال ۹۶ نیز احصا نشده است اما آمارهای منتشرشده از عملکرد صنعت گردشگری کشور در ۹ ماه نخست سال ۹۶ و مقایسه آن با ۹ ماه نخست سال ۹۵ مبین آن است که در این بازه زمانی و در مقایسه با مدت مشابه در سال ۹۵، به میزان ۳۸ هزار نفر کاهش در آمار گردشگران ورودی به کشور روی داده است.
به باور کارشناسان، این روند نزولی در سال ۹۷ نیز ادامه خواهد داشت؛ چراکه صنعت گردشگری کشور در کنار مشکلات کنونی خود، با انباشت مشکلات از سال‌های گذشته نیز مواجه است و در کنار این موارد، «ضعف و توسعه‌نیافتگی زیرساخت‌ها»، «بی‌ثباتی‌های مدیریتی» و «حضور رقبای جدی و قدر در منطقه» نیز حلقه محاصره را بر شکوفایی این صنعت در کشور تنگ کرده‌اند.
با توجه به اظهارات کارشناسان و واقعیت‌های کنونی صنعت گردشگری کشور، باید انتظار سال سختی را برای توریسم ایران داشت. هرچند در همین سال فرصت‌های ارزشمندی همچون تبریز ۲۰۱۸ و همدان ۲۰۱۸ برای شکوفایی گردشگری ایران فراهم است، اما حتی همین فرصت‌ها نیز تا به امروز مورد غفلت و بی‌مهری مدیران واقع شده و متناسب با ظرفیت‌های گسترده‌ای که فراهم می‌کردند، به آنها پرداخته نشده است.
به نظر می‌رسد دولت با واقع‌بینی، باید تحقق ۲۰ میلیون گردشگری ورودی تا سال ۱۴۰۴ را فراموش کند و به‌منظور توسعه این بخش، با ایجاد تحولی مدیریتی برنامه‌ای جامع و جدید را طرح‌ریزی و با اولویت قرار دادن گردشگری در دستورکار خود، نسبت به تحقق آن مصرانه اقدام کند. به‌علاوه شاید زمان آن رسیده باشد تا در سال ۹۷ به بخشی از مطالبات دیرینه فعالان و کارشناسان گردشگری کشور همچون «تحقق طرح ساماندهی تعطیلات و دو روزه شدن تعطیلات پایان هفته»، «آزادسازی نرخ‌گذاری هتل‌ها و اقامتگاه‌ها» و «واگذاری تاسیسات گردشگری نیمه‌دولتی و دولتی به بخش خصوصی» به‌منظور برون‌رفت از بن‌بست پیش آمده رسیدگی و گام‌های عملی جهت تحقق آنان برداشته شود.
