مانور چالهها در خیابان های شهر زنجان
ضرورت رعایت مسائل فنی-کارشناسی برای افزایش کیفیت آسفالت
یکی از موضوعات چالش برانگیز در شهر زنجان، کیفیت آسفالتریزی و وضعیت زیرسازی خیابانها و پیاده روهای شهر بوده که همواره بعد از یک دوره کوتاه شاهد بروز مشکلات متعدد برای شهروندان میشود که عمده این مشکلات بعد از گذران یک دوره روزهای سرد زمستانی پدید می آید.
به گزارش “همدلیزنجان“؛ هرچند مدیریت شهری زنجان طی سال های اخیر تمام تلاش خود را برای افزایش کیفیت آسفالت معابر شهر زنجان بکارگیری کرده، اما عملا طی روزهای گذشته بعد از سپری کردن روزهای سرد و بارش های برف شاهد ایجاد چاله های متعدد در سطح خیابان های اصلی شهر زنجان هستیم که در آستانه تعطیلات نوروز خود به یک چالش تبدیل میشود.
یکی از دلایل اصلی بروز این مشکل مهم در شهر زنجان نمک پاشی خیابان ها در روزهای بسیار سرد زمستان به ویژه در بهمن ماه است، هرچند مدیران متعدد در خصوص استفاده از ترکیبات جدید برای کاهش محسوس آسیب این نمک پاشی به سطح آسفالت معابر تاکید کردند، اما آنچه که در عمل شاهدیم تخریب گسترده آسفالت خیابان های اصلی شهر است.
به نظر می رسد راهکار و عزم جدی نیز برای کاهش این مشکلات و برنامه ریزی بلند مدت برای آن نیز وجود ندارد و هرسال باید شاهد بروز چالش های جدید در سطح شهر زنجان باشیم، در گذار روزهایی که برخی در خصوص عملکرد نمایندگان مردم شهر در پارلمان شهری اشعار انتقادی میسرایند و در جبهه مقابل شعر از جنس مدافع عملکرد به آن پاسخ داده می شود، برخی از مشکلات شهر به فراموشی سپرده شده است.
فارغ از هر قضاوتی و تاکید بر این نکته که باید رویکرد علمی و کارشناسی در خصوص مشکلات شهر زنجان اتخاذ شود، در این خصوص با دکتر سعید عباسی، عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان، معاون پیشین عمرانی شهردار زنجان و مشاور فعلی امور عمرانی رئیس شورای اسلامی شهر زنجان گفتوگویی صورت گرفت که می تواند برخی تاریکی های این مشکل را شفاف کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان ضمن تایید این موضوعات که همهساله در اثر افزایش عمر آسفالت، حفاریهای متعدد، اثر بارشهای جوی و متعاقب آن نمکپاشی، سیکلهای ذوب و یخبندان و سایر عوامل آسیبهایی به روکش در معابر سطح شهر وارد میشود و عمدتاً در اواخر زمستان، چالههای متعددی در سطح شهر نمایان می شود؛ به سوالات همدلی زنجان پاسخ داد.
آقای دکتر اقدامات مفید در راستای کاهش آسیبها در این بخش چیست؟
روکش آسفالتی با نگهداری مناسب دوامی بسیار طولانی خواهد داشت. در این راستا اقدامات زیر کاملاً ضروری و هزینهی اجرای آن با توجه به فواید آن، بسیار بسیار قابل توجیه است:
محدود نمودن نمکپاشی: با برخی از تکنیک های ساده و تجهیزات جدید و با استفاده کمتر از شن و ماسه و نمک میتوان به طور قابل توجهی اثرات تخریبی استفاده بی رویه از نمک، شن و ماسه را کاهش داد و در عین حال از معابر بادوامتر استفاده کرد.
نظارت شدید، سختگیرانه و قاطع بر حفاریهای شخصی و دولتی: شاید مهمترین عامل تخریب معابر آسفالتی شهر، حفاریهای متعدد سطح شهر باشد. کنترل شدید، وضع مقررات و جرائم سختگیرانه (که در طی سالیان اخیر، شورای محترم تعدادی از آنها را مصوب نمودهاند) و دقت در اجرای آنها توسط افراد حقیقی و بالاخص حقوقی آسیبهای ناشی از آن را تحت کنترل قرار خواهد داد.
درزگیری ترکهای آسفالتی بلافاصله پس از تولید: آب بنـﺪی و ﭘﺮﮐـﺮدن ﺗﺮﮐﻬﺎ در روﯾﻪ ﻫﺎی آﺳﻔﺎﻟﺘﯽ، از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﻻزم و ﻣﻬﻢ ﺗﻌﻤﯿﺮ و ﻧﮕﻬﺪاری است ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈـﻮر ﮐﺎﻫﺶ ﻧﻔﻮذ آب و ﻣـﻮاد ﺗـﺮاﮐﻢ ﻧﺎﭘـﺬﯾﺮ ﺑـﻪ درون ﺳﯿـﺴﺘﻢ روﺳـﺎزی و ﮐـﺎﻫﺶ ﻧـﺮخ ﺧﺮاﺑـﯽ آن، ﺿﺮوری ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. درزگیری ترکها موجب کاهش نفوذ آب و مواد تراکم ناپذیر به درون لایههای اساس و زیر اساس شده، منجر به افزایش دوام و عمر روسازی میگردد. درزگیری ترکها به عنوان ﯾﮏ روش نگهداری پیشگیرانه ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد (متأسفانه درزگیری تاکنون کمتر مورد توجه واقع شده است).
اجرای روکش سیلکُت (Seal Coat): به این صورت که در ابتداییترین فرم خود، لایهای از امولسیون قیری تندگیر در سال اول عمر روکش آسفالتی بر روی معبر پاشیده شود. سیل کت میتواند سطح را ضد آب و غیر قابل نفوذ کند و به علاوه دردرزگیری ترکهای با شدت کم و بازیابی ضریب اصطکاک سطحی نیز کاربرد دارد. سیل کت در هر زمان از عمر روسازی قابل اجراست. دلیل اصلی استفاده از سیل کت روی یک سطح آسفالتی، محافظت از روسازی در برابر اثرات مخرب گرمای خورشید، رطوبت و هوا است (متأسفانه اجرای سیل کُت تاکنون اصلاً مورد توجه قرار نگرفته است).
برای ارتقای کیفیت ترمیمها چه اقداماتی باید صورت گیرد؟
ارتقای کیفیت ترمیمها به دو بخش تولید مصالح و اجرای آن بستگی دارد:
در بخش تولید مصالح، استفاده از مواد افزودنی کاملاً ضروری است. اکنون مادۀ مبدل مصالح از آبدوست به قیردوست در کارخانههای شهرداری مورد استفاده قرار میگیرد. لازم است که استفاده از مواد الیافی نیز برای مصالح استفاده شده در ترمیمها در دستور قرار گیرد.
در بخش اجرا لازم است که اصول چندگانهی اجرای ترمیم که در قراردادهای منعقدهی پیمانکاران درج گردیده، با نظارت دقیق و سختگیرانه رعایت گردد. پارهای از این مقررات به شرح زیر هستند:
کاترزنی موضع و تبدیل آن به اشکال هندسی منظم
نظافت موضع و متراکم سازی بستر توسط کمپکتور (غلتک کوبشی دستی)
قیرپاشی کف موضع و جدارهها
پرکردن موضع با مخلوط آسفالتی، ایجاد لایهی جدید و هموارسازی آن توسط شمشه به نحوی که کمترین ناهمواری را ایجاد نماید.
عدم اجرای ترمیم بر روی موضع خیس.
ضخامت لایهی جدید نباید کمتر از ۵ سانتیمتر باشد (عدم اجرای لایهی پوست پیازی و . . .).
عدم اجرای مخلوط آسفالتی در دمای زیر ۱۰+ درجه.
عدم استفاده از مخلوط آسفالتی سرد (دمای زیر ۱۲۰+ درجه). این حداقل دما با کاهش ضخامت ترمیم، بیشتر میشود و تا ۱۴۵+ درجه نیز میرسد.
عدم رعایت چهار بند انتهایی، موجب انهدام سریع ترمیم و نیاز به ترمیم مجدد در کمتر از ۳ ماه خواهد شد.