هر چه به زمان لغو تحریمهای تسلیحاتی سازمان ملل نزدیک می شویم سلسله تحرکاتی توسط و با هدایت آمریکا برای جلوگیری از برخورداری ایران از مزایای این قطعنامه بیشتر می شود.نگاهی به جزئیات طرح بسته تحریمی پیشنهادی جدید ۱۱۱ صفحه‌ای توسط نمایندگان جمهوریخواه کنگره آمریکا علیه ایران، نشان میدهد یکی از اهداف این طرح و در کنار تنگتر کردن حلقه فشار اقتصادی بر ایران از بین بردن عقبه استراتژیک سیاست خارجی کشور است.

اما با یک نگاه بدبینانه به این توصیه ها به نظر میرسد جمهوریخواهان میخواهند دست دولت اینده در مقابل ایران و مخصوصا اگر احتمالا دموکراتها باشند را ببندند! زیرا بعید است خطاب آنها ترامپ باشد که خودش نزده می رقصد! یکی از بندهای این بسته”برداشتن هرگونه تحریم ایران فقط با اجازه کنگره و مجلس نمایندگان”و در واقع مانع تراشی بزرگ برای دولت آتی آمریکا است تا راه هر گونه مصالحه احتمالی با جمهوری اسلامی را اگر نبندندحداقل دشوارتر کنند.

لذا با این اوصاف ضروریست این بسته تحریمی اگر چه ممکن است دارای خمیر مایه اختلافات داخلی باشد اما از آنجا که منافع ایران را هدف قرار داده ما باید به آن بصورت استراتژیک نگاه و به طراحی های مقابله ائی سیاسی – حقوقی و از جمله یارگیری بین المللی و تلاش برای اجماع سازی علیه آمریکا مباردت نمائیم.

اگر نگوئیم خطرناک تر از این بسته تحریمی ،حداقل یکی از اقدامات خطرناک ترامپ، تصویب قانون قیصر یا سزار است که هدفش در هم کوبیدن محور مقاومت و اقتصاد سوریه است و اگر اقدامات جمهوریخواهان که محاصره سیاسی، اقتصادی نظامی است، تصویب این قانون تا حدی میتوان گفت در عمل فرقی با محاصره نظامی ندارد.

همزمانی خاتمه تحریم های تسلیحاتی ایران، و انتخابات آمریکا به پیچیدگی اوضاع بین دو کشور افزوده است. از طرفی ترامپ معتقد است الان وقت بهتری برای تفاهم دو طرف ایرانی و آمریکایی است ولی ایران چنین استنباطی ندارد و لذا گمانه زنی های زیادی درخصوص برنده شدن و یا نشدن ترامپ در انتخابات مطرح می شود.البته نمی توان انتظار داشت که با پیروزی نامزد دموکرات دراین انتخابات آمریکا امتیازهای زیادی به ایران بدهد،اما به طور کلی جمهوری اسلامی ایران می تواند تعاملات بهتری با دموکرات ها نسبت به جمهوری خواهان داشته باشد.

لابی قدرت و مالی جمهوری خواهان صنایع تسلیحاتی است و کمپانیهای تسلیحاتی مایل به ایجاد تشنج در منطقه و افزایش میزان فروش تسلیحات هستند. با متزلزل شدن جایگاه ترامپ دموکرات ها با نامزدی بایدن و یا هر شخص دیگر می توانند با ابتکار عمل و شانس رای حامیان برنی سندرز که جوانان سوسیالیست هستند را پشت سر خود داشته باشند و در نهایت کاخ سفید را از آن خود کنند که در صورت این رخداد با توجه به شرایط منطقه ای و بین المللی می توان پیش بینی کرد که دیدگاه ایران نسبت به تعامل با امریکا در ایران نیز کمی بهتر شود.

باید بازی رقبای منطقه ای ایران را نیز مد نظر داشته باشیم. در انتخابات گذشته ریاست جمهوری آمریکا عربستان سعودی و امارات متحده عربی سرمایه گذاری سنگینی روی کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ کردند و حتی یک شرکت اسرائیلی نیز در این قضیه دخیل بود. برای جمع بندی باید گفت که عوامل مختلفی در انتخابات ماه نوامبر نقش خواهد داشت و باید دید مجموعه تحولات چگونه سرنوشت رئیس جمهور بعدی آمریکا را رقم خواهد زد.

به این نکته توجه کنیم که کنگره قبلا در قانون CAATSA حق تعلیق تحریم ها علیه روسیه و کره شمالی را از رئیس جمهور گرفته بود. آن اقدام با این ملاحظه صورت گرفت که ترامپ را علاقه مند به روسیه می دانستند و نگران آن بودند که خودسرانه تحریم های آمریکا علیه روسیه را تعلیق کند.

در آن زمان حق تعلیق تحریم ها علیه ایران را مطابق قوانین تعلیق شده کنگره را تغییر ندادند. چون فرضشان این بود که در صورت اعاده تحریم ها علیه ایران، ترامپ اهل تعلیق آنها نیست. اما اکنون با توجه به احتمال پیروزی بایدن جمهوریخواهان قصد دارند حق تعلیق تحریم ها علیه ایران را از رئیس جمهور بگیرند و در واقع امکان بازگشت بایدن به برجام را منتفی کنند.

از آنجا که محتمل است جمعی از دمکرات ها نیز به جمهوریخوهان ملحق و این طرح به قانون تبدیل شود و علیرغم اینکه برای تصویب چنین طرحی در کنگره اکثریت ساده هم کافی است و از آنجا که یقینا” ترامپ چنین مصوبه ای را وتو نخواهد کرد لذا در چنین صورتی تفاهم با آمریکا جز از طریق کسب حمایت کنگره ممکن نیست و این با توجه به نقش جمهوریخواهان در کنگره روابط ایران و آمریکا را تا مدتی به محاق خواهد برد!”