قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (۲)
وظایفی که بر طبق قانون به عنوان ضابط قوه قضائیه به عهده نیروی انتظامی است
یکی از مسائل مهم در رعایت حقوق شهروندی و آگاهی از مسائل جاری در زندگی شهروندان، اطلاع از قوانین جاری کشور است. در کشورمان قوانین متعددی در زمینه های مختلف تدوین شده و عملیاتی می شود.
به گزارش همدلی‌زنجان؛ یکی از قوانین جاری کشور در حوزه مسائل امنیتی، قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است که دارای مواد و تبصره های مختلفی است. نیروی انتظامی بر اساس این قانون به عنوان ضابط قوه قضائیه نیز شناخته شده و وظایفی در این راستا برعهده دارد.
در این نوشتار وظایف این نهاد به عنوان ضابط قضایی تشریح می‌شود. خوشبختانه امروز نیروی انتظامی، به عنوان یک نهاد تاثیرگذار در برقراری نظم و امنیت عمومی در جامعه محسوب می شود، که کارکنان آن با کم ترین چشم داشت و در دشوارترین شرایط به وظایف خود عمل می‌کنند.
یکی از آخرین تاثیرگذاری‌های این نهاد، برقراری نظم و امنیت و اسایش در سطح جامعه طی اغتشاشات اخیر بود که با درایت و برنامه‌ریزی منسجم شاهد مدیریت حوادث در شهر و استان زنجان و استان های دیگر بودیم.
انجام وظایفی که بر طبق قانون به عنوان ضابط قوه قضائیه به عهده نیروی انتظامی محول است از قبیل: الف – مبارزه با مواد مخدر. ب – مبارزه با قاچاق. ج – مبارزه با منکرات و فساد. د – پیشگیری از وقوع جرم. ه – کشف جرایم. و – بازرسی و تحقیق. ز – حفظ آثار و دلایل جرم. ح – دستگیری متهمین و مجرمین و جلوگیری از فرار و اختفاء آنها. ط – اجرا و ابلاغ احکام قضایی.
۹ – انجام امور مربوط به تشخیص هویت و کشف علمی جرایم. ۱۰ – مراقبت و کنترل از مرزهای جمهوری اسلامی ایران، اجرای معاهدات و پروتکلهای مصوبه مرزی و استیفای حقوق دولت و اتباع مرزنشین‌جمهوری اسلامی ایران در مرزها و محدوده انحصاری اقتصادی دریاها. ۱۱ – اجرای قوانین و مقررات مربوط به گذرنامه (بجز گذرنامه سیاسی و خدمت) و ورود و اقامت اتباع خارجی (با هماهنگی وزارت امور خارجه‌در مورد اتباع خارجی تحت پوشش دیپلماتیک) با هماهنگی وزارت اطلاعات ( در مورد ورود و خروج و اقامت اتباع خارجی و صدور گذرنامه).
۱۲ – اجرای قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی و امور توزیع و حفظ حریم راههای کشور.۱۳ – اجرای قوانین و مقررات وظیفه عمومی.۱۴ – نظارت بر اماکن عمومی و انجام سایر امور مربوط به اماکن مذکور برابر مقررات مصوب.۱۵ – همکاری با سایر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در مواقع لزوم و بنا به دستور. تبصره – نیروی انتظامی با هماهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مواقع لزوم
می‌توانند از نیروهای مقاومت بسیج استفاده نمایند.
۱۶ – همکاری با دبیرخانه پلیس بین‌الملل(انترپول).۱۷ – همکاری با وزارتخانه‌ها، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دولتی و وابسته به دولت، بانکها و شهرداریها در حدود قوانین و مقررات مربوط. ۱۸ – همکاری با سازمانهای ذیربط در جهت ایجاد و توسعه زمینه‌های فرهنگی لازم به منظور کاهش جرائم و تخلفات و تسهیل وظایف محوله.۱۹ – انجام امور امدادی و مردم‌یاری در مواقع ضروری ضمن هماهنگی با مراجع ذیربط.
۲۰ – سازماندهی، تجهیز، آموزش یگانهای انتظامی و آماده کردن آنها جهت اجرای مأموریتهای محوله. ۲۱- تأمین و حفاظت تأسیسات، سربازخانه‌ها و قرارگاه‌های مربوط.
۲۲ – تأمین دفاع هوایی تأسیسات و نقاط حساس مربوط، در حد برد سلاح ضد هوایی سازمانی، با هماهنگی و کنترل عملیاتی نیروی هوایی‌جمهوری اسلامی ایران. ۲۳ – تأمین نیازهای پزشکی پرسنل و اداره بیمارستانها و درمانگاههای مربوط. ۲۴ – تهیه طرح نیازمندیهای لجستیکی و اقدام در جهت تهیه و خرید اقلام و خدماتی که از سوی فرماندهی کل نیروهای مسلح به عهده نیروی‌انتظامی واگذار می‌گردد. همچنین اقدام جهت خرید املاک و احداث تأسیسات مورد نیاز برابر طرحهای مصوب. ۲۵ – تلاش مداوم و مستمر در جهت حفظ و صیانت سازمان در زمینه‌های امنیتی.
۲۶ – تلاش مداوم و مستمر در جهت حاکمیت کامل فرهنگ و ضوابط اسلامی در نیروی
انتظامی. تبصره – وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح وظایف قانونی خود را که در مقابل نیروهای انتظامی داشته است همچنان در قبال نیروی انتظامی‌جمهوری اسلامی ایران به عهده خواهد داشت. همچنین خریدهای خارجی اقلام دفاعی از طریق وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح انجام خواهد‌پذیرفت.
ماده ۵ – در اجرای بندهای ۲۵ و ۲۶ ماده ۴ این قانون، سازمانهایی با سلسله مراتب مستقل و متمرکز به ترتیب بنام “سازمان حفاظت اطلاعات” و‌سازمان “عقیدتی سیاسی” از ادغام سازمانهای مشابه موجود در نیروی انتظامی تشکیل می‌شود. تبصره ۱ – این سازمانها وظایف و مأموریتهای سازمانهای همنام خود را بر اساس قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران عهده‌دار خواهند بود. تبصره ۲ – رؤسای سازمانهای عقیدتی، سیاسی و حفاظت اطلاعات از سوی مقام فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب می‌گردند. ماده ۶ – وزارت کشور موظف است ظرف ۶ ماه از تاریخ تصویب این قانون لایحه مربوط به ضوابط استخدام و حقوق و مزایا و ترفیع پرسنل را تهیه‌و جهت تصویب به مجلس شورای اسلامی تقدیم نماید و تا زمان تصویب، قوانین و مقررات فعلی جاری می‌باشد.
ماده ۷ – شرایط عضویت:
الف – اعتقاد و التزام به مبانی و احکام اسلام و نظام جمهوری اسلامی و رعایت
اخلاق اسلامی. ب – عدم عضویت یا وابستگی به احزاب، گروهکها یا سازمانهای سیاسی. ج – عدم همکاری مؤثر با رژیم طاغوت یا مباشرت در تثبیت آن. د – عدم سوء سابقه و برخورداری از حسن شهرت.
ماده ۸ – طرح سازمان و تشکیلات این نیرو توسط وزارت کشور تهیه و به تصویب فرمانده
کل قوا خواهد رسید. ماده ۹ – بودجه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران همه‌ساله توسط نیروی مذکور
تنظیم و پس از تأیید وزارت کشور از طریق سازمان برنامه و‌بودجه به هیأت دولت ارسال
می‌گردد.
ماده ۱۰ – اختیارات فرماندهی کل قوا محدود به موارد مصرحه در این قانون نمی‌باشد.
ماده ۱۱ – از تاریخ تصویب این قانون کلیه قوانین و مقررات مغایر با این قانون لغو
می‌گردد.
قانون فوق مشتمل بر یازده ماده و ده تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و هفتم تیر ماه یک هزار و سیصد و شصت و نه مجلس شورای‌اسلامی تصویب و در تاریخ۱۳۶۹.۵.۲ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
){kind=link}