تنش‌های سیاسی داخلی و خط و نشان‌هایی که احزاب مختلف برای یکدیگر می‌کشند، تأثیر غیرقابل انکاری بر بازارهای مختلف اقتصادی دارند. شرایطی که امروز در آن گرفتار شده‌ایم، یک تنش سیاسی عادی نیست. شاید واژه «بلاتکلیفی» بهتر بتواند این اوضاع را توصیف کند.
مقامات مختلف در دولت، مجلس، قوه قضاییه و… به‌طور مرتب این روزها انتقاداتی را مطرح می‌کنند بدون آنکه پیشنهاد مشخص یا قاطعی برای بهبود شرایط ارائه دهند. امروز می‌بینیم که مجلس مخالفت خود را با دلار ۴۲۰۰تومانی اعلام می‌کند اما جایگزین مشخصی برای ریشه‌کن کردن فساد در این حوزه ارائه نمی‌دهد.
در بهترین حالت با تعدد نظرات نمایندگان مواجه می‌شویم که در نهایت به‌نظر می‌رسد هیچ‌کدام مؤثر واقع نمی‌شوند و همین رویکرد موجب می‌شود که ترس مدامی در دل فعالان اقتصادی و مردم درباره آینده بازارها بماند.
تصور کنید در هواپیمایی که درگیر سانحه‌ای شده است، نشسته‌اید و خلبان به جای راهبری و کنترل شرایط، ترجیح می‌دهد با معاون خود گلاویز شود یا نسبت به شرایط بحرانی پیش‌آمده اعتراض کند؛ درحالی‌که چشم همه سرنشینان به قدرت او برای نجات از آن شرایط و زنده‌ماندن است. باید بپذیریم، امروز ما در همان هواپیما و در وضعیت بسیار مه‌آلودی قرار گرفته‌ایم.
اگر می‌بینید که بسیاری از مردم و حتی فعالان اقتصادی در این چند روز باقیمانده تا انتخابات آمریکا، از ادامه فعالیت اقتصادی خود دست کشیده‌اند و چشم به نتیجه انتخابات این کشور دوخته‌اند، ناشی از یک‌گونه استیصال و استرس حاکم بر جامعه است. گروه‌های مختلف سیاسی می‌توانند این استرس را با ارائه برنامه منسجم، یکدست، شفاف و قاطع یک تا دو‌ساله کاهش دهند و التهابات اقتصادی موجود را مدیریت کنند.
برنامه منسجم برنامه‌ای است که تکلیف سود بانکی را تا حداقل یک سال آینده مشخص کند، قوانین صادراتی، رفع تعهد ارزی و… را به ثبات موقت برساند، همه چارچوب‌های قیمت‌‌گذاری مرتبط با شرکت‌های بورسی مشخص شود و در مجموع ثبات و آرامش روانی به اقتصاد ایران برگردد.
این برنامه بیش از هرچیزی نیازمند این است که تنش‌ها و بحث‌های سیاسی داخلی به حداقل برسد و سریال سخنان ضد‌‌‌ونقیض پشت تریبونی که بیشتر به‌نظر می‌رسد از جنس «غر‌زدن» است تا ارائه راهکار، به پایان برسد.
البته که اقتصاد درست اقتصادی است که بنیه خوبی دارد و صرف اظهارنظر سیاستمداران و مقامات مسئول نمی‌تواند شاخص‌های آن را تغییر دهد، اما به هر حال شرایطی که ما در اقتصادمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، شرایط ویژه‌ای است و بیش از هرچیزی همبستگی احزاب مختلف برای مثال دولت و مجلس، شفافیت در عملکرد، قاطعیت در ارائه راهکار و ارائه یک برنامه مدت‌دار می‌تواند احساس ناامنی حاکم بر جامعه را کمتر کند.
بدیهی است ایجاد یک ثبات در قوانین اقتصادی برای فعالان این حوزه می‌تواند شرایط بازگشت آنها به میادین اقتصادی را تسهیل کند و در نهایت محصول این تغییر رویکرد می‌تواند تا حدودی از هجوم افراد به بازارهای اقتصادی در مقاطع زمانی مختلف جلوگیری کند. /همشهری
