تا قبل از تحریم روزانه ٩.٩ میلیون بشکه در کشور نفت، میعانات و گاز تولید می شد. اکنون پس از تحریم روزانه ٧.٩ میلیون بشکه در روز نفت ، میعانات و گاز تولید می شود.
روزانه معادل ارزش حرارتی ۴.٨ میلیون بشکه نفت ، در کشور گاز تولید می شود (ایران دیگر کشوری گاز محور و نه نفت محور است). تولید میعانات گازی به عدد افتخار آمیز ٧٢٠ هزار بشکه در روز رسیده است.
با نرخ موجود دلار ، صادرات بخشی از ٨ میلیون بشکه انرژی به سه کشور عراق ، ترکیه و افغانستان منبع عظبم ثروت در کشور است. ترکیب دو مولفه ٨ میلیون بشکه انرژی و نرخ روز دلار ، ظرفیت عظیم صادرات به صورت قانونی و غیر قانونی ایجاد کرده است.
با نرخ موجود دلار ، اقتصاد ایران ، عراق ، ترکیه و افغانستان در هم ادغام شده است. با این نرخ ارز ٧٠ درصد هر چه که در داخل تولید میشود اقتصادی است که به سه کشور یاد شده صادر شود .
مسئله تحریم اصلا مطرح نیست تجار عراقی درب کارخانه ریالی می خرند و خودشان می دانند چگونه به عراق منتقل کنند. یک قشر جدید ثروتمند در ایران دارد شکل می گیرد که قبلا نبود ؛ کسانی که تولیدات داخل را به سه کشور یاد شده صادر می کنند.
با این نرخ ارز دیگر چیزی به نام کشور عراق وجود ندارد ، اقتصاد ایران در اقتصاد عراق ادغام شده است ، دیگر چیزی به نام کشور ترکیه وجود ندارد ایران و ترکیه یکی است. صادر کنندگان محصول به سه کشور یاد شده وقت ندارند تلگرام و فضای مجازی را ببینند و مشغول پول پارو کردن اند.
