به گفته کارشناسان جهانی عوامل مهمی همچون آب و هوا، انواع پوشش گیاهی طبیعی و پویایی اقتصاد کل کشور بر میزان تولید مواد غذایی هر کشوری تأثیر دارد. با این وجود مساحت کشورها نقش چندانی در میزان تولید ندارد به طوری که کشور روسیه علی رغم اینکه از نظر مساحت بزرگترین کشور جهان است یکی از کشورهای غالب تولیدکننده غذا در جهان محسوب نمی شود.
در حالی که غذا یکی از اساسی ترین محصولات اقتصادی است، فقط تعداد معدودی از کشورها در تولید محصولات کشاورزی سرآمد هستند. این در حالی است که بیشتر کالاهای کشاورزی به سطح زیادی از زمین نیاز دارند و مساحت زمین چیزی است که فقط بزرگترین کشورها به وفور دارند. چهار کشور غالب تولید کننده غذا در جهان؛ یعنی چین، هند، ایالات متحده و برزیل نیز از نظر مساحت کل جغرافیایی جزو ۱۰ کشور برتر جهان قرار دارد.
بر اساس این گزارش، مدت هاست که ایالات متحده یک ابرقدرت در بازارهای مواد غذایی است و هنوز هم یکی از بزرگترین صادر کنندگان مواد غذایی در جهان است. در حالی که چین و هند نیز تولیدکننده بزرگ مواد غذایی هستند، آنها تمایل دارند که بسیار بیشتر از محصولات غذایی خود را مصرف کنند. گفتنی است چین و هند همچنین بیشترین جمعیت جهان را دارند.
از سوی دیگر کشور برزیل نیز یک تولید کننده بزرگ مواد غذایی است و صنایع غذایی این کشور به شدت به سمت نیشکر، لوبیای سویا و گوشت گاو متمایل می شود.
کشور روسیه نیز علی رغم اینکه از نظر مساحت بزرگترین کشور جهان است و نهمین کشور پر جمعیت جهان است اما یکی از کشورهای غالب تولیدکننده غذا نیست! که این امر تا حدی به دلیل آب و هوای روسیه در شمال است و از سوی دیگر درصد زیادی از خاک این کشور نه قابل کشت و نه مرتع است. علاوه بر این، از نظر تاریخی، مزارع روسیه اصولا تولید نسبتاً کمى دارند.
جای تعجب نیست که چین یکی از بزرگترین تولیدکنندگان، وارد کنندگان و مصرف کنندگان محصولات غذایی در جهان است. در حالی که بیشتر زمین های چین برای کشاورزی بسیار کوهستانی یا خشک است، خاک های غنی مناطق شرقی و جنوبی بسیار پربار است. چین همچنین یکی از بزرگترین نیروی کار جهان را دارد به طوری که برخی منابع تخمین می زنند که نیروی کار آنها به طور خاص برای تولید مواد غذایی ممکن است به ۳۱۵ میلیون کارگر برسد.
در حقیقت کشور چین یکی از پر کارترین تولید کنندگان مواد غذایی به خصوص «برنج، گندم، سیب زمینی، کاهو، پیاز، کلم، لوبیا سبز، کلم بروکلی، بادمجان، اسفناج، هویج، خیار، گوجه فرنگی و کدو تنبل، گلابی، انگور، سیب، هلو، آلو و هندوانه، شیر گوسفند، مرغ، گوشت خوک، بره، بز و ماهی، بادام زمینی، تخم مرغ و عسل» است.
در این گزارش آمده است، در حالی که هند یکی از بزرگترین تولیدکنندگان مواد غذایی در جهان است، بهره وری از مزرعه آن بسیار کمتر از چین، ایالات متحده یا برزیل است. علاوه بر این، بسیاری از شهروندان هند برای خرید مواد غذایی تولید شده بیش از حد فقیر هستند.
اگرچه در این قرن با ظهور اقتصاد هند گام های بزرگی برداشته شده است، اما بسیاری از کارشناسان نگران هستند که رشد جمعیت هند سریعتر از اقتصاد آن است. به طوری که در سال ۲۰۱۹، بانک جهانی اعلام کرده است که جمعیت هند حدود ۱.۳۷ میلیارد نفر است.
جالب است بدانید این کشور همچنین نرخ زاد و ولد بسیار بالایی دارد و پیش بینی می شود چین در آینده بزرگترین جمعیت جهان را دارا باشد.
ایالات متحده یکی از کار آمدترین سیستم های تولید مواد غذایی دارد. علیرغم داشتن نیروی کار به مراتب کمتر از چین، کل تولید محصولات کشاورزی ایالات متحده تقریبا به اندازه چین است.
از سوی دیگر بسیاری از شرکت های آمریکایی بر بازار صادرات مواد غذایی تسلط دارند که به دلیل تولید فزاینده بخش کشاورزی این کشور است.
جالب است بدانید کشورهای ۵ کشور کانادا، مکزیک، چین، ژاپن و آلمان مهمترین مقاصد صادراتی مواد غذایی این کشور هستند و ۳ محصول ذرت، سویا و گندم محبوبترین محصولات صادراتی ایالات متحده محسوب می شود. همچنین محصولاتی مانند بادام، پنبه، سیب زمینی و مرغ در رده های بعدی صادرات قرار دارد.
اقتصاد برزیل از نظر تاریخی متمرکز بر کشاورزی، به ویژه نیشکر است و تقریباً ۳۴٪ از کل مساحت برزیل به عنوان زمین های زراعی در درجه اول برای تولید قهوه، نیشکر، دانه های سویا و ذرت استفاده می شود.
به گفته کارشناسان جهانی، عوامل زیادی از جمله آب و هوا، انواع پوشش گیاهی طبیعی، قابل کشت بودن زمین ها و پویایی اقتصاد کل کشور بر میزان تولید مواد غذایی در یک کشور تأثیر دارد./بازار