گزارش های فائو نشان می دهد که در سال۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ ایران بهطور متوسط ۲۲% از مصرف گندم، ۵۲% برنج و ۷۱% ذرت خود را از کشورهای دیگر وارد کرده است
در مجموع ۶/ ۳۶درصد از غلات موردنیاز کشور ما در سال۲۰۱۶ از طریق واردات تامین شده، درحالیکه این میزان در سال۲۰۰۵ حدود ۱/ ۱۸درصد بوده است.
همچنین تعداد چاههای آب از حدود ۴۰هزار حلقه در دهه ۶۰ خورشیدی در کشور، به ۸۴۰هزار حلقه افزایش یافته و میزان کسری مخازن آب در کشور نیز صعودی است بهطوری که این میزان از کسری در دهه ۶۰، حدود ۲۰میلیون مترمکعب بود که در حالحاضر به ۱۴۰میلیارد مترمکعب رسیده است.
کشاورزان ایران در هر هکتار ذرت، برنج و گندم دو تا سهبرابر بیشتر از میانگین جهانی آب مصرف میکنند و در این شرایط با تشدید بحران افزایش قیمت مواد غذایی و تنشهای آبی کشور، ایران احتمالا ۷۰% از زمینهای کشاورزی خود را بزودی از دست خواهد داد!!!
آیا راهی غیر از کشت فرا سرزمینی برای این کشور باقی مانده است ؟