یک عادت ذهنی ما داریم و آن هم چسبندگی ذهنی است. پدیده‌ای که بسیار ویرانگر است. مثلا وقتی دلار افزایش پیدا می‌کند با خود قیمت‌ها را بالا می‌برد ولی وقتی پس از مدتی کاهش می‌یابد، قیمت‌ها دیگر کاهش نمی‌یابند و یا به همان اندازه کاهش دلار کاهش نمی‌یابند. در این حالت ذهن به قیمت های بالا می‌چسبد و اجازه کاهش به قیمت‌ها نمی‌دهد.

طبیعی است که چسبندگی قیمت‌ها در اقتصاد دلایل خاص خودش را دارد و در این زمینه بحث‌های مفصلی وجود دارد. نمونه دیگر این است که وقتی در سمیناری گفته می‌شود که قیمت طلا بالا می‌رود یک نفر به این گفته می‌چسبد و برای خودش یک چارچوب فکری درست می‌کند که به جز آن نمی‌تواند فکر کند. در نتیجه رفتارش با این چسبندگی هماهنگ می‌شود و مرتب اندوخته‌های طلای خود را زیاد می‌کند، غافل از اینکه روند صعودی طلا تغییر مسیر داده است.

همین مطلب در مورد اقتصاد جهانی هم مطرح است. اخیرا در جاهای مختلف مطرح می‌شود که اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ وارد رکود اقتصادی خواهد شد و همین مساله موجب می‌شود که نگرانی‌هایی ایجاد شود و یا بعضی از شرکت‌ها دست از استراتژی‌های تهاجمی خود بردارند و یا تعدادی در صادرات و توسعه آن در سال جاری و سال آینده دچار تردید شوند.

قابل توجه است که بر اساس آخرین برآوردها احتمال رکود اقتصادی در سال ۲۰۱۹ حدود سی درصد و برای سال ۲۰۲۰ حدود پنجاه درصد است، و بنابراین هیچ احتمال حتی بالایی برای رکود اقتصادی در مراکز معتبر جهانی وجود ندارد. از طرف دیگر نظریات پول گرایان مدرن MMT، نه تنها به رکود اعتقادی ندارند، بلکه معتقدند که آن چیزی که جهان را تهدید می‌کند تورم بالا است نه رکود اقتصادی و یا کاهش قیمت‌ها در اثر رکود اقتصادی.

هر چند که احتمال رکود اقتصادی در سال ۲۰۲۰ کماکان وجود دارد، ولی تنها با یک احتمال در سال ۲۰۲۰ تحقق می‌یابد. اخیرا کار زیبای تحقیقاتی در امریکا انجام شد. این کار تحقیقی نشان می‌دهد که هر چه از پدیده مورد پیش‌بینی دورتر باشیم خطای پیش‌بینی بسیار بالا می‌رود و هر چه به پدیده مورد پیش‌بینی نزدیکتر می‌شویم قدرت پیش‌بینی زیاد می‌شود. با قبول این فرض از الان برای سال ۲۰۲۰ پیش‌بینی کردن، با خطای پیش‌بینی مواجه است و بنابراین رکود سال ۲۰۲۰ را نباید به یک برچسب ذهنی تبدیلش کرد.

مدیران ناموفق آنهایی هستند که با کمک برچسب‌های ذهنی قطعیت را در کسب و کار خود زیاد می‌کنند و عمدتا به همین دلیل شکست می‌خورند. ولی مدیران موفق ذهنی سیال، غیر چسبنده و پویا دارند و بنابراین سیاست‌های خود را در هر مرحله بر اساس شرایط همان مرحله پیاده می‌کنند و بنابراین موفق‌تر هستند.

خاطرمان باشد که حذف برچسب‌های ذهنی راهبران کسب و کارها، دنیای آینده را قلمروی گسترده از امکانات می‌کند که آزادی عمل راهبران را بسیار زیاد می‌کند.