در حال حاضر، سکه نسبت به طلای ۱۸، ده‌درصد گرونه. در چهار ماه آینده، ۳ میلیون سکه بهار آزادی عرضه میشه که احتمالا قیمت سکه نسبت به مظنه طلای ۱۸ رو درست می‌کنه. لذا الان سکه سرمایه خوبی نیست.
در کوتاه‌مدت، جدی‌ترین فشار افزایشی ناشی از ورود ۱۲۰ ه.م.ت پول از محل گواهی سپرده ریالی‌ست. (ه.م.ت = هزار میلیارد تومن)
اسفند پارسال، بانک مرکزی ۱۰۰ ه.م.ت گواهی سپرده ریالی با سود ۲۰٪ فروخت که هفته اول اسفند سررسید می‌شن. یعنی ۱۲۰ ه.م.ت پول سرگردان وارد بازار میشه.
در میان‌مدت، جدی‌ترین فشار افزایشی در صورت عدم تک‌نرخی کردن ارز ایجاد میشه، چون منجر به کسری شدید بودجه در نیمه دوم سال ۹۸ میشه. با طرح کردن پیشنهاد وزارت بازرگانی، بنظر میاد دولت قصد تک نرخی کردن نداره. اگه ارز تک نرخی بشه، دفاع از نرخ ۱۲ هزار تومنی میسر خواهد بود.
در بلندمدت، در صورت عدم اصلاح بازار حامل‌های انرژی، رشد مصرف و نیاز وارداتی، منابع ارزی رو با خطر مواجه می‌کنه.
در بلندمدت، اصلاح نظام بانکی به این معنی که بانک‌مرکزی صحبتش رو می‌کنه، ریسک جهش نقدینگی رو افزایش می‌ده که تبدیل به یک جهش ارزی خواهد شد.
در کوتاه‌مدت، عرضه ۳ میلیون سکه، باعث یک کاهش محسوس در قیمت سکه و متعاقبا طلا و ارز، نخواهد شد. دلیلش اینه که ۱۲ ه.م.ت ارزش این سکه‌ها نسبت به ۱۲۰ ه.م.ت ارزش گواهی سپرده ناچیزه.
در بلندمدت، اصلاح بازار انرژی می‌تونه تراز ارزی کشور رو تا ده میلیارد دلار در سال تغییر بده که آثار رفاهی مثبت قابل توجهی خواهد داشت.
روزانه حدود ۲۰۰ میلیون لیتر بنزین و گازوییل مصرف میشه، که تقریبا ۱۰ درصدش وارداتیه. یعنی روزی ۱۰ میلیون دلار بابت خرید بنزین و گازوییل از کشور خارج میشه.
در کوتاه‌مدت، بعیده آمریکا بتونه صادرات نفتی رو به زیر ۱ میلیون بشکه برسونه، لذا فعلا از این محل تهدیدی متوجه بازار ارز نیست. اما در میان‌مدت و بلندمدت، این خطر هست.
* منظورم از کوتاه‌مدت دو تا چهار ماه، از میان‌مدت دو تا چهار فصل، و از بلندمدت دو تا چهار سال است.
