تغییرات آب و هوایی می‌تواند برخی از مناطق خاورمیانه و شمال آفریقا را در دهه‌های آینده غیرقابل سکونت کند و دمای هوا را به‌طور بالقوه به ۶۰درجه سانتی‌گراد یا بالاتر برساند. ژورنال نیچر پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۱۰۰ حدود ۶۰۰میلیون نفر یا ۵۰درصد جمعیت منطقه ممکن است در معرض تغییرات آب‌وهوایی «فوق‌العاده شدید» و نگران‌کننده قرار گیرند.
تنش گرمایی در طول تابستان حداقل در برخی از مناطق خاورمیانه و در گرم‌ترین ماه‌ها به آستانه بقای انسان می‌رسد یا از آن فراتر می‌رود.» مراکز شهری بزرگ اطراف خلیج‌فارس، دریای عرب و دریای سرخ – مانند دبی، ابوظبی، دوحه، ظهران و بندرعباس – همگی به‌طور مکرر شاهد دماهای شدید خواهند بود. بر اساس گزارش بانک جهانی، شهرها اثر جزیره گرمایی فزاینده‌ای را احساس خواهند کرد و اکثر پایتخت‌های خاورمیانه ممکن است هر سال با چهار ماه روزهای بسیار گرم روبه‌رو شوند.
فاجعه بی‌سابقه
حدود ۷۰درصد از کشورهایی که بیشترین تنش آبی در جهان دارند در «MENA»هستند. با گرم شدن بیشتر آب و هوا، پیامدهای اجتماعی و اقتصادی شدید خواهد بود. در این راستا بیش از ۱۲ میلیون نفر در سوریه و عراق دسترسی به آب، غذا و برق را به‌دلیل افزایش دما، میزان کم بارندگی و خشکسالی از دست داده‌اند که باعث محرومیت مردم در سراسر منطقه از آب آشامیدنی و کشاورزی شده است.
سوریه در حال حاضر با بدترین خشکسالی خود در ۷۰ سال اخیر مواجه است. گروه‌های امدادی وضعیت را به‌عنوان یک «فاجعه بی‌سابقه» توصیف کردند.
پائولا مرکوگلیانو، مدیر بنیاد «CMCC» که در حوزه «اثرات هیدروجئولوجیکال» فعالیت می‌کنند، گفته: «انتظار می‌رود تشدید بالقوه امواج گرما در محیط خشن، گرم و خشک خاورمیانه و شمال آفریقا تاثیرات منفی مستقیمی بر سلامت انسان، کشاورزی، پیوند آب و انرژی و بسیاری دیگر از بخش‌های اجتماعی-اقتصادی داشته باشد.»
کمبود فزانیده آب در حال حاضر عامل شعله‌ور شدن درگیری‌های منطقه‌ای بوده است و برخی از محققان نگرانند که با گرم شدن بیشتر جهان، جنگ بر سر منابع کمیاب در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا تشدید شود.
تاثیرات اجتماعی ممکن است نسبتا بزرگ باشد. علاوه بر این، پیش‌بینی می‌شود که جمعیت انسانی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در حدود سال ۲۰۶۵ به اوج خود برسد. بنابراین تهدید منابع آب در منطقه با افزایش دما بسیار جدی است. کمبود آب همچنین یک بار مالی خواهد داشت و برآوردها حاکی از آن است که «MENA» بیش از هر منطقه در سراسر جهان متضرر خواهد شد و دولت‌ها ۷ تا ۱۴درصد از تولید ناخالص داخلی خود را تا سال ۲۰۵۰ زیان خواهند دید. بخش کشاورزی که بیشترین شغل را در خاورمیانه و شمال آفریقا فراهم می‌کند، ممکن است با کاهش ۴۵ درصدی دسترسی به آب ویران شود.
انتظار می‌رود که تولید مواد غذایی به‌شدت آسیب ببیند؛ زیرا حدود یک‌سوم زمین‌های قابل کشت بر اثر گرمای شدید خواهد سوخت. با گرم شدن زمین در حال حاضر، اقدامات سازگاری پرهزینه ضروری خواهد بود. انطباق برای بقای نسل‌های آینده، در شرایط آب و هوایی متغیر ضروری است. لبنان در حال توسعه دریاچه‌های تپه‌ای برای حفظ و ذخیره آب برای آبیاری است.
در مصر، تلاش‌هایی برای ساخت موج‌شکن‌ها برای حفظ تالاب‌ها و تاسیسات ساحلی از نفوذ آب دریا در حال انجام است. این کارشناس همچنین خاطرنشان کرد که در اردن، اکنون از فاضلاب تصفیه‌شده برای آبیاری مناطق کشاورزی استفاده می‌شود. پروژه‌ای در مراکش زنان را برای برداشت آب از مه توانمند می‌کند؛ درحالی‌که در اردن هدف دیگر از توانمندسازی زنان روستایی برای کمک به مقابله با کشاورزی در زمینه تغییرات آب و هوایی است. /دنیای اقتصاد
