سرنوشت معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری زنجان امروز با حضور مسئولان کشوری و استانی در شورای اداری به نقطه تثبیت رسید. این معاونت مهم و حساس در استان زنجان طی سال های اخیر تلاطم زیاد داشت و بعد از تغییر استاندار زنجان و حضور فتح اله حقیقی در استان نخستین و مهم ترین اقدام وی برگزیدن فردی کارآمد برای این پست مهم سیاسی، اجتماعی و امنیتی بوده است.
به گزارش “همدلی‌زنجان”؛ هرچند از نظر برخی دیر و از نظر فتح اله حقیقی در بازه زمانی مناسب(به دلیل پروسه اداری) معاون سیاسی و امنیتی انتخاب شد اما زنجان قربانی برخی ناکارآمدی ها، بی تفاوتی ها، از خودنگذشتنی ها و شاید زیاده خواهی هایی در سال های اخیر شد که عملا این حوزه را همراه با هیجان، ناکارآمدی، تعلل و انفعال کرد.
وقتی جمشید انصاری در روزهای ابتدایی فعالیت دولت یازدهم استاندار زنجان شد و بعد از حضورش در زنجان نسبت به انتخاب تیم اجرایی خود مبادرت کرد، افرادی میانه رو معتدل، عملیاتی و با اولویت بومی در بدنه اجرایی استان مستقر شدند که حمیدرضا شهبازی به عنوان فرد مورد اعتماد جمشید انصاری بر صندلی معاونت مهم سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری تکیه کرد.
شهبازی صدای بلندی نداشت و بلند صحبت نمی کرد،در سخنانش هیجان غالب نبود و بر خلاف تصور بسیاری که یک معاون سیاسی باید در ظاهر نیز همچون جایگاهش بتواند خوب جلوه کند، وی روحیات آرام و معتدلی داشت و این روحیه در رفتارش نیز جاری بود. وقتی جمشید انصاری از زنجان رفت حلقه نزدیکان خود را نیز از زنجان برد و شهبازی نیز از گزینه هایی بود که همراه وی به مرکز منتقل شد.
بعدها زمزمه هایی نیز برای حضور شهبازی به عنوان استاندار زنجان شنیده شد اما هیئت دولت از اسداله درویش امیری به عنوان یک نیروی وزارت کشوری که سن و تجربه بالایی نیز داشت برای زنجان رونمایی کرد. انصاری قبل از رفتنش تغییراتی در برخی پست ها کلید زد که این تغییرات برای اسداله درویش امیری یک میراث به ارث رسیده بود.
درویش امیری وقتی به زنجان آمد که سید بیوک موسوی به عنوان یک نیروی اصلاح طلب و بومی زنجان برای معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری منتخب شده بود. یکی از انتقاداتی که به جمشید انصاری در زمان حضوری در زنجان نسبت داده می شد عدم استفاده از نیروهایی همچون سید بیوک موسوی و برخی دیگر از نیروهای هم طیف وی بود.
انصاری زمان رفتنش این تغییرات را برای برخی از هم طیفان سنتی اصلاح طلب خود ایجاد کرد تا اسداله درویش امیری ناگزیر باشد با همین افراد بدنه اجرایی دولت را مدیریت کند. درویش امیری نیز بعضا هزینه هایی بابت این تغییرات داد اما خود نیز از گزینه های کارآمد و عملیاتی به خوبی بهره نجست به گونه ای که وقتی سیدبیوک موسوی از زنجان رفت تا وقت خودش از زنجان دوست و همراه و همشهری شمالی خود را در پست سرپرستی معاونت سیاسی استان زنجان نگه داشت!
سید بیوک موسوی در یک مورد نقطه عطف مشترک با جمشید انصاری در زنجان داشت. این نقطه انتظارات ماورای طبیعی بود که برخی از حضور این نیروها در زنجان داشتند و تصور می کردند حضور این نیروها می تواند زنجان را در چند سال متحول کند! این تصور چون از دید برخی محقق نشد حضور این افراد در زنجان نیز از نظر آن ها موفق نبود.
سید بیوک موسوی وقتی در زنجان بود تلاش کرد به هرترتیبی اقدامات خوبی برای استان و مردم زنجان انجام دهد. این تلاش ها بعضا با هیجانات کاذب نیز همراه بود که عملا خروجی مناسبی نداشت. این رویکرد تا جایی ادامه یافت که به یکباره سید بیوک موسوی با رایزنی ها و لابی هایی که انجام داد ترجیه داد در زنجان نماند و از یک پست کاملا سیاسی و امنیتی به یک جایگاه کاملا اقتصادی نقل مکان کند!
سید بیوک موسوی در زنجان تلاش کرد از برخی واحدهای بزرگ صنعتی و معدنی استان امتیازاتی برای توسعه شاخص های اجتماعی و فرهنگی مردم زنجان بگیرد که اصلا موفق نبود! در مقاطعی نیز این تلاش ها با شانتاژهای رسانه ای همراه شد اما شاهد خروجی برای زنجان نبودیم! دلایل و رویکرد وی و عدم موفقیت در این حوزه نیازمند تحلیل و بررسی جداگانه ای است، اما واقعیت های موجود نشان دادند که دلسوزی “صرف” بدون پشتوانه علمی نمی تواند برای زنجان راهگشا باشد.
داستان رفتن سید بیوک موسوی از زنجان نیز خود نیازمند بحث جداگانه ای است، اینکه این میزن از آب و تاب وی چگونه به یکباره فروکش کرد و خاموش شد و بلافاصله از بانک صادرات و معاونتی از جنس برنامه ریزی سربرآورد! برخی نیز نسبت به رفتن وی انتقاداتی وارد کردند و گفتند وی پست و جایگاه خوب را به سختی افزون در زنجان ترجیه داد که البته ارتقای مدیریتی وی برای زنحان نیز یک امتیاز مهم محسوب می شود، البته اگر شاهد نگاه های واقعی بومی وی برای زنجان باشیم.
سید بیوک موسوی در فروردین ماه ۹۷ دلایلی برای رفتنش از زنجان بیات داشت که جالب و قابل تامل بود. وی گفت: به دلیل اینکه خانواده‌ام در تهران زندگی می‌کردند و من باید هر هفته پنجشنبه به تهران می‌رفتم و جمعه یا شنبه برمی‌گشتم که واقعا این کار سخت بود. حال مشخص نیست وی در زمانی به زنجان آمد این موارد و مشکلات را نمی دانست!؟
وی همچنین در مورد شایعات مطرح شده در زمینه اینکه به دلیل برخی زیادهخواهیها و سهم‌خواهی‌ها از سمت خود کنار رفته است، گفت: من به هیچ وجه فردی نیستم که در مقابل اینگونه زیادهخواهیها و سهم خواهی‌ها کوتاه بیایم.
اما وقتی سید بیوک از زنجان رفت، ظاهرا فرد منتخبی از نظر اسداله درویش امیری برای این معاونت مهم وجود نداشت! کریم شعبانی از حلقه معتمدین و نزدیکان درویش امیری که به عنوان مدیرکل حوزه استاندار حضور داشت، به عنوان سرپرست این معاونت انتخاب شد و تا روزی که درویش امیری از زنجان رفت، زنجان در این بخش با سرپرست اداره شد!
اداره شدن این حوزه مهم با سرپرست و نبود یک نیروی باتجربه و کارآمد که به عنوان معاون حکم بخورد موجب سستی و انفعال در عملکرد زیربخش های آن شد که خساراتی نیز می توان برای آن متصور بود. وقتی فتح اله حقیقی بر صندلی استانداری زنجان تکیه کرد. بعد از یک وقفه طولانی حال خدابخش مرادی نافچی به سمت معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری زنجان منصوب شده است.
امروز در جلسه شورای اداری هم سید بیوک موسوی حضور داشت و هم گزینه جدید این معاونت یعنی خدابخش مرادی نافچی که معاون جدید معارفه شد. معاونی که زمان زیادی است از زنجان رفته تقدیر شد!
یکی از یکی بدتر…. واسه زنجان هیچ کاری نکردن.