واژه شورا هرچقدر در مفهوم عمیق و اثرگذار، اما در عمل چالشی و مشکل ساز در ساختار مدیریت شهری زنجان و کشور بوده است.
شوراهای اسلامی شهر در کشور ساختارها و نهادهایی نوپا محسوب می شوند که البته اگر صادقانه سخن بگوییم در همین زمان کوتاه برای شهرهای مختلف کشور کم چالش ایجاد نکرده اند. در این دوره پرهزینه شهرهای کشور تمرین سنگینی برای یادگیری دموکراسی در پارلمان شهری و همچنین تمرین تصمیم گیری جمعی برای توسعه شهر کردند اما هیچ مطالعه علمی برای بررسی هزینه و فایده این تمرین صورت نگرفته است.
شهر زنجان نیز از این دایره تمرین و هزینه بی نصیب نمانده و شاید شورای پنجم نقطه مطلوب تری برای فراهم کردن زمینه توسعه شهر با وزن مدیریتی بالا و فکر جمعی بدون لحاظ جناح سیاسی و گرایش های فکری خاص باشد. هرچند این تصور یک رویکرد ایده آل به نظر می آید اما شهروندان زنجانی امیدوار هستند منافع شهر در تصمیم‌گیری و رویکرد اعضای شورای پنجم بر منافع گروهی و حزبی آن‌ها چربش بیشتری داشته باشد هر چند در همین آغاز کار بر خلاف آن ثابت شده است!
زمان زیادی به اول شهریور نمانده تا منتخبان شورای پنج شهر زنجان به ساختمان پارلمان شهری در اعتمادیه عزیمت کنند و هنوز شورای پنجم در جلسات غیررسمی خود بر روی گزینه واحدی جهت شهرداری زنجان به اجماع نرسیده و شواهد گویای این واقعیت تلخ است که زنجان باید وارد یک دوره “خلاء زمانی” جهت معرفی شهردار باشد!
در شهرهای بزرگی همچون تهران که البته لیست واحدی از یک گرایش فکری وارد شورا شده انتخاب شهردار کار و پروسه دشواری نبود و رسیدن به یک گزینه نهایی انجام شده و قطعا بعد از انتخاب سرپرست جهت انجام امور عادی شهرداری با سپری شدن روال قانونی شهردار جدید بلافاصله معرفی خواهد شد.
اما در شهر زنجان که ترکیب اعضای شورا چند وجهی شکل گرفته رسیدن به گزینه واحد برای شهرداری زنجان به نظر کار دشواری خواهد بود. قطعا اصولگرایان شورا گزینه خود را معرفی خواهند کرد و اصلاح طلبان گزینه نهایی خود را و ظاهرا عضو مستقلی با توجه به رویکردهای اعضای منتخب وجود نخواهد داشت.
انجام برخی تغییرات مدیریتی همزمان با ابلاغ چارت جدید شهرداری زنجان را وقتی در کنار برخی شایعات قرار دهیم، بازنمایی مثبتی از شرایط فعلی نمی‌توان برای مناقع عمومی شهر پیش‌بینی کرد! با این حال حضور یک زن به عنوان شهردار در منطقه۲ هرچند دایره تبلیغاتی بالایی داشت اما شاید اگر برخی شنیده ها را جزو حقایق قلمداد کنیم که این شنیده ها از تلاش شهردار منطقه ۲ که عزل شد، برای سرپرستی و حتی شهردار شدن را بازتاب می‌داد شاید بتوان از هم اکنون شاهد برخی تسفیه حساب‌های شخصی در مدیریت شهری باشیم!
آنچه که مسلم است اعضای شورای شهر زنجان در دور پنجم تاکنون برای انتخاب شهردار به نتیجه نهایی نرسیده‌اند و رفتن حبیب ملائی یگانه از نظر متخبان به نظر حتمی است و انتخاب سرپرست فعلا در برنامه شورای پنجم قرار دارد. این پروسه یعنی ورود زنجان به یک دوره گذار همراه با چالش که تنها می توان امیدوار بود هزینه‌اش برای مردم زیاد نباشد.
وقتی به برخی نام‌ها جهت شهردار شدن در شهر زنجان دقت می‌کنیم این تصور در ذهن تداعی می‌شود که زنجان قرار است بازهم عقب‌گرد تاریخی داشته باشد و این عقب‌گرد تنها مختص به زمان محسن امین نخواهد بود. با این حال انتخاب سرپرست و مشخص نبودن گزینه نهایی برای شهردار شدن زنجان، یعنی ورود به دوره خلاء مدیریتی در شهری که پروژه و کار ناتمام زیاد دارد.
برخی بر عقیده بودند که با توجه به ترکیب اعضای شورای پنجم شاهد مسیر هموارتر برای توسعه شهر زنجان و ثبات مدیریت در این راستا خواهیم بود. اما ظاهرا در شهری که هنوز در مرحله گذار از یک جامعه سنتی به صنعتی است هنوز هزینه برای تمرین نیاز است.
به نظر می‌رسد زنجان در شورای پنجم با این وزن مدیریتی بازهم به نقطه خلاء برای انتخاب شهردار برخورد کرده و وارد چالشی دیگر در مدیریت شهری خواهد شد. شهروندان زنجانی امروز کم مطالبه ندارند از تقاطع هفت ساله سیدالهشداء که برخی احترام نام آن ها را هم نگه نداشتند تا پروژه بیش از ۳۵ سال به نام سبزه میدان به عنوان پروژه های بزرگ مقیاس و چالش های زیربنایی که همواره در رنجان گم شده هستند، همچون درآمدهای پایدار شهری و افزایش بهره‌وری در بدنه شهرداری که مشخص نیست در کجای معادلات فعلی خواهند بود.
