مخالفت کن اما متعهد باش

یک اصل مدیریتی است که می گوید: “مخالفت کن اما متعهد باش” به این معنی که طی پروسه تصمیم گیری تا قبل از نهایی شدن آن، افراد حق مخالفت دارند اما به محض نهایی شدن تصمیم، همه باید به آن متعهد باشند چرا که ساز مخالف زدن بعد از تصمیم گیری، مضر و مخرب است.

این اصل در حقیقت برای رهایی از تله اجماع است چرا که برخی تصور می کنند تا اجماع نباشد و همه موافق تصمیمی نباشند، نباید تصمیم اتخاذ گردد.

جف بزوس مرد ۱۲۸ میلیارد دلاری یا همان موسس، رئیس و مدیر ارشد اجرایی شرکت آمازون ۷۶۸ میلیارد دلاری بیشترین استفاده را از این اصل کرده به طوریکه در نامه به سهامداران شرکت خود می نویسد:

“این عبارت زمان زیادی را ذخیره می کند. اگر شما برای یک مسیر قطعیت دارید، اگرچه اجماعی برای آن نیست؛ بهتر است بگویید: ببینید، می دانم که ما درباره این مسیر اختلاف نظر داریم، اما آیا شما با من درباره آن شرط بندی می کنید؟ وقتی به این نقطه می رسید، هیچکس قطعا پاسخ را نمی داند، پس شما به یک بله سریع می رسید!”

جف با همین اصل، زمان تصمیم گیری های شرکت را به حداقل کاهش داده و می نویسد: “تصور کنید اگر تیم من بجای متعهد کردن من (در عین مخالفتم) تلاش کنند من را قانع (موافق) کنند، چقدر تصمیم گیری ها کندتر شده و وقت تلف می شود!”

جف سپس توضیح می دهد که “مخالفت کن اما متعهد باش” به معنی تصمیم اشتباه و در مسیر غلط بودن تیم نیست که شما را از حمایت از آنها دلسرد کند بلکه یک مخالفت اصیل عقاید و تضارب آراء است؛ یک اظهار نظر صریحی است که دارم، یک فرصت برای تیم که وزن نظر من را بسنجد و یک تعهد سریع، صادقانه برای پیروی از مسیر آنهاست.

وی سپس به نمونه هایی از تصمیم گیری ها اشاره می کند که خود او با سایر اعضای تیم مخالف بوده اما با پیروی از همین اصل به تصمیم آنها متعهد شده و تمام قد از آن حمایت کرده است.

البته در شرکت هایی که در حاکمیت شرکتی، شفافیت و پاسخگویی دارای ضعف هستند و پرداخت هزینه طولانی شدن پروسه تصمیم گیری و سپس عدم تعهد به تصمیم نهایی از محل منابع ملی یا سهامداران و ذینفعانی غیر از خود مدیران صورت می پذیرد، هم می توان فرایند تصمیم گیری را کش داد و هم می توان سپس با آن
تصمیم بی دردسر مخالفت کرد و متعهد هم نبود!

در چنین فضاهایی رهبران و مدیران فارغ از دغدغه سود زا بودن یا ضررده بودن تصمیم ها دارای حقوق و مزایای قطعی هستند و یا به دلیل اینکه قرار است از منطقه راحتی و آسودگی شان خارج شوند و به چالش کشیده شوند، یا هم قطاران و دوستانشان تقویت نمی شوند، یا منافع شخصیشان تامین نمی شود، یا… پروسه تصمیم گیری را مشمول زمان کرده و سپس از تصمیم نهایی حمایت های لازم را بعمل نیاورده و یا با چوب لای چرخ گذاشتن و کارشکنی آن تصمیم (پروژه) را از کار می اندازند.

دلیل اصلی تعهد جِف بزوس به “مخالفت کن اما متعهد باش” این است که بخوبی می داند طولانی شدن زمان تصمیم گیری به بهانه عدم اجماع و کارشکنی بعد از نهایی و اجرایی شدن تصمیم؛ یعنی خسارت وارد کردن به وقت، اعتبار و اموال شرکت خود!