نمره رد به کیفیت ساخت‌و‌ساز در دانشگاه علوم پزشکی زنجان!
✍️ احمد اسدی-همدلی زنجان
زلزله غرب کشور، برای جامعه مهندسی زنجان و مدیران مربوط به حوزه ساخت‌و‌ساز استان یک زنگ هشدار جدی بود تا تمام پروسه انجام ساخت و سازها چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی را مورد بازنگری مجدد قرار دهند!
آخرین جلسه برگزار شده شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان، همراه با گزارشی از وضعیت ساخت‌و‌ساز بخش دولتی استان بود که نشان داد وضعیت رعایت شاخص‌های کیفیت ساخت‌و‌ساز در این دستگاه‌ها چگونه است.
در این گزارش دانشگاه تحصیلات تکمیلی بهترین وضعیت ساخت‌و‌ساز کیفی را به خود اختصاص داد که نشان از موازی بودن کیفیت علمی با کیفیت مهندسی در این دانشگاه نمونه کشوری و استانی بود که جای تقدیر از پرفسور ثبوتی به عنوان بنیان گذار آن دارد که همواره در راستای اصول و کیفیت حرکت کرده است.
اما برخی دستگاه‌ها همچون دانشگاه علوم پزشکی که اتفاقا در سال‌های گذشته مورد توجه جدی بدنه دولت برای توسعه بوده و مدیر موفق آن یعنی علیرضا بیگلری موجبات توسعه بیش از پیش آن را در استان فراهم کرده بود در یکی از بخش‌ها نمره مردودی گرفت که البته این نمره رد به دفتر فنی این دانشگاه بر می‌گردد!
دفتر فنی که با توجه به اهمیت فضاهای آموزشی و درمانی در مواقع بحرانی و حوادث باید بیشتری ایمنی را داشته باشد! اما ظاهرا عملکرد ضعیف این بخش موجب شد مجموع عملکرد این دانشگاه نیز سوال رفته و موجب نمره منفی به آن شود.
یکی از اسلایدهای نمایش داده شده در این جلسه گویای این واقعیت تلخ بود که ساختمات الحاقی به اورژانس یکی از بیمارستان های استان که به نظر می رسد بیمارستان شهید بهشتی باشد، دارای ایرادات مهندسی زیادی بوده است.
معایبی که این ساختمان داشته؛ اجرای ضعیف و کرمو بودن بتن در بخش‌هایی از تیرهای اصلی سازه، وجود اجسام خارجی(یونولیت و سنگ درشت) در داخل بتن(به خصوص در پوتر بالای راه پله ورودی ساختمان)، اجرای طره به طول نزدیک به ۲.۴۵ متر در اسکلت سازه، اجرای طره در پاگرد پله‌ها در طولی بیش از یک و نیم متر، استفاده از بلوک یونولیت در سقف که با توجه به کاربری ساختمان فوق به عنوان اورژانس و اهمیت بسیار بالای آن جهت بهره برداری و استفاده بی وقفه در زمان وقوع حوادث(مطابق آیین نامه ۲۸۰۰) یونولیت مجاز نبوده و می‌بایستی تمهیدات لازم توسط دستگاه‌ها اجرایی با همکاری مشاور ذی‌صلاح در خصوص رفع ایراد و مشکل فنی مرزبور صورت گیرد.
بدنه دستگاه‌های دولتی عموما دارای دفاتر فنی هستند که بخش عمرانی دستگاه مربوطه را مدیریت می‌کند. هرچند شاید بهتر بود به جای فعالیت این دفاتر که بار مالی زیادی بر دوش دستگاه‌ها دارند از خدمات فنی و مهندسی سازمان نظام مهندسی ساختمان و یا بخش خصوصی که کیفیت بهتری برای ارائه خدمات دارند نیز استفاده کرد.
اما ایراداتی همچون کرمو و ضعیف بودن بتن در تیرهای اصلی سازه را نمی‌توان در یک پروژه دولتی مهم که برای سخت فضاهای درمانی با اهمیت بسیار زیاد شناخته شده را نادیده گرفت و به راحتی از کنار آن عبور کرد! هر چند رعایت کیفیت ساخت در تمامی فضاها دارای اهمیت است، اما این کیفیت در فضاهایی همچون آموزشی و درمانی از اهمیت بالاتری برخوردار بوده و نیازمند تامل و توجه بیشتر مسئولان است!
معایب طرح شده برای این ساختمان بسیار قابل تامل هستند و واقعا نمی توان از کنار مسائلی همچون وجود اجسام خارجی در داخل بتن و طره نزدیک به سه متری در اسکلت سازه گذشت! و باید دید پاسخ مشاور پروژه که دارای ناظر مقیم در پروژه بوده چیست!؟
امروز با تمامی مشکلاتی که در ارائه خدمات مهندسی در جامعه وجود دارد، آموزش و فرهنگ‌سازی به عموم جامعه برای همراهی با مهندسان وظیفه شناس نیز به شدت احساس می شود، چرا که بخش عمده‌ای از مشکلات عدم آگاهی و باور مناسب کارفرمایان است که در این راستا سازمان های نظام مهندسی و متولیان دولتی نیز توجه و اعتقادی به آموزش و فرهنگ سازی مردم ندارند که خود قابل تامل است!
متاسفانه در کشور مدیران و متولیان بیش از آنکه اعتقادی به کار اطلاع رسانی، آموزش و فرهنگ سازی داشته باشند، غالبا در تلاش برای جمع‌آوری یک بیلان کاری برای مدت کوتاه مدیریت خود هستند تا در مسیر کاری آینده خود دچار چالش نشوند!
متاسفانه طی روزهای گذشته سخنان زیادی در خصوص کوتاهی عوامل مختلف ساخت و ساز شنیده شد که جای آنچیزی که خالی بود اظهارات کارشناسی مبتنی بر واقعیت های فعلی جامعه مهندسی بود که البته این اشارات مصداقی باید برای استان و شهر زنجان صورت گیرد.
در شهر زنجان وضعیت ساخت و ساز نیازمند بازنگری جدی است و در این بازنگری باید پالایش جدی در خصوص عملکرد جامعه مهندسی، کارفرمایان و عوامل مختلف در ساخت و ساز صورت گیرد و این بازنگری نباید منحصر به بخش خصوصی باشد و بخش دولتی نیز با توجه به مسائل طرح شده باید در اولویت قرار گیرد.
باید دید اراده ای برای این بازنگری و افزایش تعهدات به سرمایه‌های کشور که در این مسیر به ورطه نابودی می‌رود وجود دارد و یا بعد از یک دوره هیچانی باز به مسیر انفعال باز خواهیم گشت…!
