با ثبت دو اثر در فهرست میراث ملی و چهار اثر در فهرست میراث واجد ارزش تاریخی و فرهنگی مجموع آثار ثبتی استان زنجان به عدد ۸۴۱ اثر رسید.
سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان زنجان گفت: حمام تاریخی یان یان شهر خرمدره متعلق به دوره قاجاریه و مسجد تاریخی روستای نوکیان قدیم با قدمت زندیه و قاجاریه در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
به گزارش همدلی زنجان؛ امیر ارجمند ظهر با بیان این مطلب، اظهار کرد: در جلسه شورای ثبت معاونت میراث فرهنگی کشور دو اثر تاریخی زنجان واجد ارزش ثبت ملی و چهار اثر تاریخی دیگر استان واجد ارزش تاریخی و فرهنگی شناخته شدند.
وی افزود: بر این اساس حمام تاریخی یان یان شهر خرمدره متعلق به دوره قاجاریه و مسجد تاریخی روستای نوکیان قدیم با قدمت زندیه و قاجاریه در فهرست آثار ملی ثبت شد.
ارجمند در مورد چهار اثر تاریخی زنجان که واجد ارزش تاریخی و فرهنگی شناخته شدند، یادآور شد: آرامگاه امامزاده وزنه سر طارم با قدمت صفویه و قاجاریه ، حمام قدیمی روستای قینرجه از شهرستان زنجان با قدمت قاجاریه، حمام روستای تبریزک شهرستان ماهنشان با قدمت قاجاریه وخانه تاریخی خان یاور سلطانیه با قدمت قاجاریه واجد ارزش تاریخی و فرهنگی شناخته شدند.
گفتنی است با ثبت دو اثر در فهرست میراث ملی و چهار اثر در فهرست میراث واجد ارزش تاریخی و فرهنگی مجموع آثار ثبتی استان زنجان به عدد ۸۴۱ اثر رسید.
این آثار شامل ۷۶۰ اثر در فهرست میراث غیر منقول، ۲۰ اثر در فهرست میراث منقول، ۴۸ اثر در فهرست میراث ناملموس، ۹ اثر در فهرست میراث طبیعی و ۴ اثر در فهرست میراث واجد ارزش تاریخی و فرهنگی است.
یان یان حمامی با سبک معماری حمام های دوره ی صفوی
کلمه ((یان یان))در زبان ترکی فعل امر از مصدر ((یانماق))به معنای ((سوختن)) آمده است و با توجه به کاربری و عملکرد این بنا که گرمابه است، تاکیدی است بر وجود آبگرم و گرمای دایمی و نسبتا زیاد در این بنا است.این بنا از آثار دوره قاجار است.
حمام یان یان در ساحل رودخانه ابهر چای و در زمان برپایی در منتهی الیه سمت شمالی شهر خرمدره قرار داشته،که امروزه با گسترش شهر به سمت جاده ترانزیت،در مرکز آن واقع شده است.
نزدیکی حمام به رودخانه ،احتمالا به منظور دفع فاضلاب و یا استفاده از آب رودخانه میباشد.
بنای تاریخی حمام یان یان در مرکز شهر و در میان بافت سنتی در حاشیه رودخانه کبیر و ضلع غربی خیابان سردار جنگل واقع شده است.
این بنا با ۲۱۰ متر مربع وسعت با سبک معماری حمام های دوره ی صفوی ولی در ابعاد کوچکتر ساخته شده و شامل فضاهایی چون هشتی ورودی، پای شوخانه، بینه و سربینه، گرماخانه، نظافتخانه، خزینه های آب سرد و آب گرم و گلخن می باشد.
تاریخچه ساخت آن متعلق به اواخر دوره قاجار بوده و تا حدود ۲۵ سال گذشته نیز مورد استفاده قرار می گرفته ، اکنون به عنوان سفره خانه سنتی آماده پذیرایی از گردشگران است.
