سه نشانه تضعیف اقتصاد ایران کدام است؟

کاهش سطح تولید و افزایش ظرفیت‌های بلااستفاده بخش صنعت:  شاخص تولید کارگاه‌های بزرگ صنعتی (بر اساس اطلاعات بانک مرکزی) از ۱۰۰ در سال ۱۳۹۰ به ۹۹٫۳ در سال ۱۳۹۵ رسیده است. پایین‌تر بودن سطح تولید سال ۱۳۹۵ نسبت به سال ۱۳۹۰ به مفهوم وجود ظرفیت‌های بلااستفاده طی دوره مذکور در بخش صنعت است. بررسی ۲۴ زیرگروه صنعتی نشان می‌دهد سطح تولید ۱۴ رشته فعالیت پایین‌تر از سطح تولید سال ۱۳۹۰ و تنها ۱۰ رشته فعالیت دارای سطح تولید بالاتر از سال ۱۳۹۰ است.

رشد منفی تشکیل سرمایه ثابت ناخالص:
ایجاد نااطمینانی در بازار ارز و محیط پرتلاطم اقتصاد کلان کشور منجر به گرایش منابع به سمت فعالیت‌های سوداگرایانه و کاهش سرمایه‌گذاری‌های مولد شد. بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران طی دوره ۱۳۹۵-۱۳۹۱ متوسط رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص کل منفی ۱۰ درصد، متوسط رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در ماشین‌آلات منفی ۵ درصد و متوسط رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در ساختمان منفی ۱۲ درصد بوده است.

کاهش رشد بهره‌وری:
طی دوره ۱۳۹۴-۱۳۹۰ متوسط رشد سالانه شاخص بهره‌وری نیروی کار بخش صنعت ۰٫۷ درصد، متوسط رشد بهره‌وری سرمایه منفی ۰٫۷ درصد و متوسط رشد بهره‌وری کل عوامل تولید منفی ۰٫۴۴ درصد بوده است. گفتنی است بخش صنعت طی دوره ۱۳۹۵-۱۳۹۱ با تجربه رشدهای پرنوسان و کند در دامنه منفی ۹ تا منفی ۱۳٫۳ درصد توانست تنها متوسط سهم ۰٫۱۴ واحد درصدی از متوسط رشد اقتصادی ۱٫۲۴ درصدی را به خود اختصاص دهد.

اقتصاد ایران این روزها بیش از هر زمان دیگری نیازمند اعمال سیاست‌های دقیق و سنجیده بر مبنای چارچوب‌های علمی و عملی است. سیاست‌هایی که ضمن داشتن پشتوانه علمی دارای قابلیت عملیاتی شدن با بیشترین آثار مثبت و کمترین هزینه باشند.

#دپارتمان_مهارتهای_مدیریتی_عرفان

✍🏻 احمد تشکینی