“یک مثقال اخلاق ، یک جرعه مهربانی”
از مرحوم حسین منزوی نقل قول شده که تبریزی ها محمد حسین بهجت تبریزی را شهریار و زنجانی ها مرا منزوی کردند . یادمان نرفته در دهه ۶۰ فقیه بزرگ مرحوم آیت الله عزالدین زنجانی چگونه ناچار به مهاجرت شد. قافیه جور شده زنجان را میزبان مهربان معرفی کرده ایم ولی ما حتی با مفاخر خود مهربان نبوده ایم چه رسد به افراد ، شخصیت های معمولی و مدیران اجرایی که همیشه در معرض اشتباه هستند.
این روزها یک مدیر مذهبی که اهل مصلحت اندیشی و معامله های پشت پرده نبود توسط دوستان به اصطلاح ارزشی و انقلابی از گردونه مدیریت خارج شده است ، تا ثابت شود جریانات سیاسی همیشه آبستن اختلاف و تفرقه هستند. نمی خواهم از کارنامه رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی دفاع کنم . صد درصد اشکالاتی هم وجود داشته است. از این دست اشکالات در حوزه های دیگر نیز فراوان است. کاش رفتن دکتر بختیاری به خاطر ضعف های حوزه مدیریتش بود . اما بار دیگر اصولگرایان زدند و اصلاح طلبان رقصیدند و هجمه رسانه ای بی سابقه ای علیه ایشان شکل گرفت . در این هجمه، رسانه های اصلاح طلب بی اخلاقی را به اوج رساندند و نیش های زهر آلود خود را علیه دکتر بختیاری نشانه رفتند‌ .کسانی که در بیرون از ساختار قدرت قرار بود به بازسازی اندیشه و برنامه ریزی تشکیلاتی بپردازند ، اینگونه شأن اصلاح طلبی را پایین آوردند. نیروهای ارزشی و اصول گرا نیز با یک مدیر شناخته شده از خودشان که همیشه بر باورهای مذهبی خود استوار بود و اهل معامله نبود، چنان معامله ای کردند که در استانهای دیگر با خاطی ترین و فاسد ترین مدیران نمی کنند.
آیا در این شرایط می توان امیدی به توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی زنجان داشت؟
با احترام
س. ستایش

📳همدلی زنجان

hamdelizanjan.ir
@hamdeli_zn