گسترش سریع ویروس کرونا، چالش‌های مهمی را برای کشور ما به وجود آورده است. مهار این مشکل به میزان قابل توجهی وابسته به همراهی آحاد مردم با درخواست‌ها و توصیه‌های مسئولان ذیربط در زمینه تغییر در شیوه زندگی است. اعمال این تغییر در درجه اول نیازمند اعتماد و تکیه فراگیر به نظام تصمیم گیری است.

علاوه بر آن، مراعات‌های بهداشتی مورد نیاز، برای خانوارها پرهزینه و به ویژه برای قشر کم درآمد، بعضا غیر قابل تحمل است. ضمن آنکه، این مراعات‌ها مستلزم انجام کار کمتر و در نتیجه درآمد کمتر برای گروه‌های وسیعی از جامعه است که نهایتا به فشار بیشتر بر هزینه خانوار خواهد انجامید.

عدم رعایت توصیه‌های ایمنی اما می‌تواند به گسترش غیر قابل کنترل بیماری بینجامد و گسترش زیاد بیماری علاوه بر فشارهای سنگین روحی، بار هزینه‌ای سنگینی را متوجه دولتی می‌کند که بدون کرونا هم دست بگریبان کسری بودجه سنگین بوده است. در صورت مواجه شدن با چنین شرایطی، بلحاظ ملاحظات انساندوستانه، کسی نخواهد توانست مانع از تامین پولی هزینه‌های سنگین بیمارستانی و غیربیمارستانی این بیماری در مقیاس گسترده شود.

این شرایط اقتصاد را به «کرونای تورمی» مبتلا خواهد کرد. تورمِ بیشتر، فشار هزینه‌ای سنگین‌تری را متوجه خانوارها می‌کند و در نتیجه سطح رعایت‌های بهداشتی کمتر و کمتر خواهد شد و این چرخه معیوب می‌تواند بدون انتها تا بروز یک فاجعه انسانی بزرگ ادامه پیدا کند.

متوقف ساختن چرخه معیوب ذکر شده مهمترین اولویت کشور در شرایط کنونی است. اولین مانع دستیابی به این هدف، ضعف شدید اعتماد به نظام تصمیم‌گیری در حوزه‌های گوناگون است که اینک در این عرصه حیاتی خود را به صورت یک آزمون بزرگ نمایان کرده است.

مشکل دوم، معیارهایی است که به غلط بر نظام اطلاع‌رسانی عمومی کشور و مصلحت‌اندیشی‌هایی که به رغم هزینه‌های سنگینی که بارها تحمیل کرده اما همچنان بر ادامه مسیر قبلی خود اصرار دارد حاکم است و بالاخره مانع سوم کیفیت ضعیف سیاستگذاری است که آنهم مشکلی مزمن و نهفته در ذات همه موضوعات است که آنهم اینک در این موضوع بسیار مهم نارسایی‌های خود را به نمایش گذاشته است.

چنانچه خدای ناکرده، با زمینه ضعیف اعتماد به نظام تصمیم‌گیری از یک طرف و ضعف مالی دولت از طرف دیگر، به سمت آینده حرکت کنیم، «کرونای تورمی» گریبان کشور را خواهد گرفت که تألمات روحی ناشی از تبعات بیماری و بی‌ثباتی اقتصادی ناشی از تورم بالا را به دنبال خواهد داشت و مسلما به جدّ باید از آن دوری جست.