از میان مطالبی که توسط هاشم پسران در مصاحبه امروز با شبکه اکوایران مطرح شد گزاره‌های زیر را شایسته مرور مجدد دیدم:

شوک کرونا به طور همزمان هم شوک عرضه است و هم شوک تقاضا.

اثر ویروس برای اقتصاد ایران کمتر از سایر کشورها خواهد بود.

حمایت دولت از اقتصاد باید به شکل یارانه نقدی برای تأمین نیازهای اساسی و مخارج افرادی باشد که از کار بیکار شده‌اند و این حمایت نباید فراگیر هم باشد( به این معنا که افرادی که شایسته هستند شناسایی شوند).

همچنین حمایت مذکور نباید این انتظار را ایجاد کند که همیشه صورت بگیرد. در مورد چنین حمایتی نباید نگران اثرات تورمی آن بود.

استفاده از اوراق قرضه برای تأمین مالی حمایت دولت را باید حساب‌شده انجام داد. اینکه چنددرصد از آن باید با اوراق باشد را کارشناسان داخل ایران باید تصمیم بگیرند.

باید سیاستی اجرا بشود که با شتاب بیشتری به حالت عادی برگردیم.

آمریکا در قبال این ویروس بد عمل کرده و هنوز ابعاد آن آشکار نشده است.

اگر انزوای اجتماعی خوب انجام نشود هیچ بسته حمایتی نمی‌تواند راهگشا باشد.

رکودی بزرگتر از رکود ۲۰۰۸ پیش روی اقتصاد دنیاست.

فعلا محبوبیت ترامپ افزایش پیدا کرده است. اما در مورد نتیجه انتخابات آتی آمریکا نمی‌توان اظهار نظر کرد.

نکته‌ای که در نوع حمایت اقتصادی مورد تأیید ایشان وجود داشت، تأکید بر حمایت از «افراد» و نه حمایت از «بنگاه‌ها» بود.