درباره مدیریت ژاپنی و مدیریت آمریکائی بسیار خوانده و شنیده اید؛ اما راز و رمز موفقیت و اقتدار کشورهائی همچون مالزی که طی دهه های گذشته، جهش بی نظیری در رشد و توسعه اقتصادی داشته اند، به صورت جدی و فراگیر مورد بررسی و کالبد شکافی مدیریتی قرار نگرفته و یا اگر هم انجام شده باشد، شهرت نیافت و در دسترس قرار نگرفت.

در مالزی « بهره وری » عامل اصلی توسعه ملی کشور محسوب می شود و مدیران این کشور ملزم هستند توسعه ملی را از طریق ارتقای  « بهره وری کل عوامل » دنبال کنند.

آنها معتقدند مردم با افزایش بهره وری می توانند سازمان های بهره ور بسازند و به وسیله آن سازمان ها می توانند اقتصاد مورد نظر خود را ارتقا بخشند که سود این بهره وری در سطح کشور به مردم خواهد رسید و این چرخه پیوسته ادامه پیدا خواهد کرد.

راهکار کشور مالزی برای توسعه، استراتژی لبخندهاست. آنان برای این کار از حروف واژه SMILES که به معنی لبخندهاست بهره برده و برای هر کدام از حروف این کلمه تعریفی را مطرح می کنند که افراد با به کارگیری آنها در پایان لبخند خواهند زد:

S : Strategy
به معنی آینده نگری، دوراندیشی، راه رسیدن به هدف
M : Measurement
به معنی اندازه گیری
I : Innovation
به معنی نوآوری
L :  Learning
به معنی دانش اندوزی
E : Enviroment
به معنی نگهداری محیط زیست و دوست داشتن آن
S :  Salary
به معنی حقوق و دستمزد است

بنا به اعتقاد آنها با اجرای موارد شش گانه فوق، بهره وری در سازمان پدید خواهد آمد و ارتقای بهره وری، موفقیت سازمان ها را به دنبال خواهد داشت.

سازمان های موفق، کشور را سعادتمند می کنند و کشور سعادتمند، مردم خوشبخت خواهد داشت و این امر،خوشبختی، شادی، نشاط و لبخند به همراه می آورد.