جیم سیمونز پس از ترک محیط آکادمیک در سال ۱۹۷۸ و در سن ۴۰ سالگی، انقلابی را در دنیای سرمایه گذاری آغاز کرد. با تکیه بر تجربیات و مهارت هایش به عنوان یک ریاضی دان شاخص، استاد دانشگاه و کد شکن، سیمونز با نگاهی اساسا متفاوت به بازار نگاه می کرد.
او در سال ۱۹۸۲، صندوق کمیت محور «فناوری های رنسانس » را در لانگ آیلند و در یک مرکز خرید کوچک تأسیس کرد. بنا به کتاب جدید «مردی که بازار را حل کرد: جیم سیمونز چگونه انقلاب کمیتی را رهبری کرد؟» که توسط گرگ زاکرمن، روزنامه نگار وال استریت تألیف شده؛ استراتژی مخفی و برنده ی سیمونز، همواره حذف احساسات و تمرکز صرف روی داده های مطمئن بوده است.
زاکرمن که درباره ی کتاب جدیدش صحبت می کرد، گفت:« اهمیت مدل ها در برابر نوعی شهود است که معنا می یابند.
بسیار پیش می آید که گرفتار داستان هایی درباره ی سهام ها می شویم. گرفتار چیزهایی مثل «اوبر» و «ویوورک ». شما به بهترین شرکت های الان؛ یعنی «آمازون »، «نت فلیکس » و«تنسنت » نگاه می کنید، همه شان مدل هستند، یعنی راه حل سیمونز.
با تمکین کردن به مدل ها و روش های علمی، شما گرفتار جانب داری های رفتاری نمی شوید». سیمونز با استفاده از پس زمینه ی ریاضیاتی اش و حجم عظیمی از داده ها، موفق به ساخت مدل هایی کامپیوتری شد که از نظر او می توانست از روی الگوهای بازار، سهم سودده را شناسایی کند.
الگوریتم های او بر داده هایی به قدمت ۳۰۰ سال استوار شده اند و از کمترین و کوتاه ترین افت و خیز در قیمت ها بهره می برند. میانگین زمان نگه داری سهام، دو روز است. پس زمینه ی خلاف عرف سیمونز در میان شرکتش نیز تکثیر شده؛ چرا که شرکت او به خاطر استخدام افراد با دکترای ریاضیات و فیزیک شناخته شده و نه بازیگران مرسوم وال استریت.
سال های موفقیت و بازده های بی نظیر او، سیمونز را در کلاس منحصر به خودش و حتی جلوتر از سرمایه گذاران افسانه ای نظیر ری دالیو، وارن بافت و جورج سوروس قرار داده است.
از سال ۱۹۹۸ تاکنون، صندوق «مدالیون »، گل سرسبد رنسانس، به طور میانگین هر سال ۶۶ درصد و پس از کسر هزینه ها، ۳۹ درصد بازدهی داشته است.
زاکرمن باور دارد که شیوه سنتی سرمایه گذاری؛ یعنی شهود، صحبت کردن با شرکت ها، تحلیل صورت های مالی و غیره، هیچ شانسی در مقابل سیمونز و رنسانس ندارد؛ چرا که مدل های آنها به صورت لحظه ای، قادر به محاسبه ی مقادیر گسترده ای از اطلاعات هستند.
سرمایه گذاری کمیت محور اکنون بزرگ ترین بخش تجارت روزانه سهام را به خود اختصاص می دهد؛ اما شرکت های کمی این کار را در مقیاس رنسانس انجام می دهند.
زاکرمن ادامه داد:« برای زمانی طولانی، برای دهه ها، آنها اطلاعاتی شفاف تر و گسترده تر از هر کسی داشته اند و این حقیقتا یک مزیت بزرگ است. آنها به این مسائل، به بیگ دیتا، پیش از این که مارک زاکربرگ دبستانش را تمام کند، اهمیت می دادند.
نبوغ رنسانس در این است که الگوهایی در بازار وجود دارند که انسان قادر به کشف آنها نیست، اما ماشین های آنها می توانند آنها را بیابند.
آنها از داده های غیرقابل باوری استفاده می کنند». اما حتی سیمونز هم که ثروت ۲۳ میلیارد دلاری اش را با یک متد سرمایه گذاری خونسرد و آرام به دست آورده، می تواند تحت تأثیر احساس غالب در بازار قرار گیرد.
در پایان سال ۲۰۱۸ که سهام ها یکباره شروع به تنزل کردند، سیمونز به مدیر سرمایه اش زنگ زد و گفت که آیا بهتر نیست که شروع به فروش کنند؟ زاکرمن می گوید:« آنها دانشمند و ریاضی دان هستند. آنها لزوما مانند من و شما احساسی نمی شوند.
آنها از یک جنس دیگرند. اگر شما از مدل ها و روش های علمی تمکین کنید، آن وقت است که می توانید عملکردی فراتر از حد انتظار داشته باشید». روش سرمایه گذاری سیمونز توسط خود او در یک جمله خلاصه شده است:« من هیچ نظری درباره سهام ها ندارم، کامپیوتر نظرات خودش را دارد و من بی چون و چرا اطاعت می کنم».
