تایوان تنها ۱۳۰ کیلومتر از ساحل سرزمین اصلی چین فاصله دارد. انتظار می‌رفت که با توجه به نزدیکی فاصله و تعداد پروازهای فراوان بین این جزیره و همسایه بزرگ غربی خودش یعنی چین، این کشور از بیماری کروناویروس-۱۹ آسیب‌های شدید زیادی ببیند.

با این وجود تا الان مدیریت بسیار خوبی برای جلوگیری از شیوع کروناویروس در بین جمعیت ۲۳ میلیون نفری تایوان انجام شده،جمعیتی که صدها هزار نفر از آنها در کشور چین اقامت داشته و مشغول به کار هستند.

بر اساس نقشه منتشر شده از سوی جان‌هاپکینز تا سه شنبه گذشته تنها ۴۲ مورد ابتلا و یک مورد تلفات انسانی در تایوان گزارش شده و حتی نسبت به سایر همسایگان آسیایی خود نیز آمار بسیار پایین‌تری دارد

تایوان چه کرد؟

دولت تایوان یک مرکز ملی فرماندهی سلامت راه‌اندازی کرد و این مرکز تبدیل به قسمتی از مرکز مدیریت بلایا و بحرا‌‌ن‌ تایوان شد. مرکزی که به صورت متمرکز بر روی واکنش سریع در مقابل شیوع گسترده بیماری‌ها و با هدف انجام اقدامات اجرایی به عنوان مسئول فرماندهی برای برقراری تعاملات مستقیم در این خصوص فعالیت می‌نماید.

تایوان حداقل ۱۲۴ اقدام را در پنج هفته گذشته برای حفاظت از سلامت مردم اجرایی نمود. این سیاست‌ها و اقدامات فراتر از صرف کنترل مرزها بودند چون که تشخیص داده شد کنترل مرزها یا اطلاع رسانی و آموزش به تنهایی کافی نخواهد بود.تایوان در ابتدا برای آغاز فرآیند تحلیل داده‌ها، بانک اطلاعاتی بیمه ملی سلامت خود را با بانک‌های اطلاعاتی مرتبطی نظیر داده‌های مهاجرت یک‌پارچه نمود.

این موضوع به آنها اجازه داده تا با تولید هشدارهایی در لحظه نسبت به شناسایی افراد در هنگام ویزیت بالینی بر اساس سابقه‌های سفر و علائم آنها اقدام نمایند.

تایوان هم‌چنین از اسکن کد‌های QR ،گزارش‌های آنلاین سابقه سفر و علائم سلامت برای طبقه‌بندی مسافرینی با احتمال وجود عفونت،بر اساس مبدا پرواز و تاریخچه مسافرت ایشان در ۱۴ روز گذشته استفاده کرد.

به همین منظور افرادی که در ۱۴ روز گذشته به مناطق پرخطر سفری نداشتند برای تسهیل جابجایی، از طریق پیامک گذر مرزی‌ را بر اساس اظهارنامه سلامت دریافت کردند. افرادی که به مناطق پرخطر سفر کرده بودند نیز در خانه قرنطینه شدند و حتی برای حصول اطمینان از این‌که آنها در مدت لازم از خانه بیرون نمی‌روند گوشی‌های موبایلشان رهگیری شد.

دولت همچنین خط ویژه رایگانی را برای شهروندان اختصاص داد تا علائم مشکوک بیماری خودشان یا دیگران را از طریق این خط گزارش کنند.هر چه این بیماری به جلوتر رفت دولت به شهرهای بیشتری دستور می‌داد تا برای جلوگیری از مسدود شدن خط اصلی،خطوط ویژه اختصاصی برای خود راه اندازی نمایند.

ممکن است برخی بگویند که از آنجا که تایوان کشور کوچکی است و تجهیز آن در هنگام مواقع بحران امری ساده‌ است. باید در نظر داشت که تایوان به دلیل نزدیکی به کشور چین در خطری بزرگ قرار داشته، ۸۵۰ هزار نفر از شهروندان تایوانی اقامت سرزمین اصلی چین را دارند و ۴۰ هزار نفر دیگر از ایشان در کشور چین کار می‌کنند.

تایوان تنها در سال گذشته ۲۷ میلیون و یک‌صد هزار نفر بازدید‌کننده از چین داشته است. وقتی که سازمان بهداشت جهانی در ۳۱ دسامبر سال ۲۰۱۹ از بیماری ناشناخته‌ای در ووهان چین خبر داد، مقامات تایوان به سرعت شروع به بررسی تب و سایر علائم عفونت در مسافرین پروازهای مستقیم از مبدا ووهان قبل از پیاده شدن آنها از هواپیما کردند.

با گذشت تنها چند روز، اقدامات مقامات تایوانی گسترش پیدا کرد و هر فردی که در ۱۴ روز گذشته به ووهان سفر کرده بود، در صورت داشتن تب یا علائم عفونت تنفسی در هنگام ورود مورد بررسی دقیق قرار گرفت.اگر در بین این افراد فردی علائمی از بیماری داشت قرنطینه و در صورت نیاز برای درمان در بیمارستان بستری می‌شد.

تایوان توانست با دایر کردن مرکز فرماندهی فیزیکی برای تسهیل تعاملات سریع،حتی از سرعت گسترش این اپیدمی خطرناک پیشی بگیرد.مرکز فرماندهی قیمت ماسک های تنفسی را در کل کشور تعیین می‌کرد و این اختیار را داشت که از محل بودجه‌های دولتی و با به‌کارگیری نیروهای نظامی برای افزایش تولید ماسک اقدام کند.

به همین دلیل در ۲۰ ژانویه(ظرف مدت ۲۰ روز) تایوان اعلام کرد که آنها ۴۴ میلیون ماسک جراحی، ۱.۹ میلیون ماسکN95 و ۱۱۰۰ اتاق ایزوله فشار منفی را در اختیار دارند!

بد نیست مسئولین محترم لیست ۱۲۴اقدام دولت تایوان را نگاهی بیاندازند و با اقدامات خودمان مقایسه ای بکنند!