سخنان رئیس جمهور مبنی بر تعیین نرخ ۱۱هزار و ۵۰۰ تومانی برای دلار در بودجه ۱۴۰۰، نشان می‌دهد،آقایان قصد دارند بهدلیل فشارهای شدیدی که در پی اجرای سیاست فسادزا و نادرست تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی بر دولت وارد آمده، ضمن حفظ سیاست قبلی فقط نرخ ارز دولتی را افزایش دهند تا کمی از فشارها کاسته شود.
باید توجه داشت که ارزش پول ملی از طریق اجرای چنین سیاست‌هایی قابل حفظ یا تقویت نیست؛ مگر اینکه در بازار مقداری ارزپاشی کنند تا نرخ ارز کنترل شود و دولت دوازدهم نیز با نرخ ارز بسیار بالا به اتمام نرسد و در تاریخ نرخ کمتر و بهتری (از منظر خودشان) ثبت شود.
سیاست‌های ارزی دولت برای سال ۱۴۰۰ مضر است، اینکه چقدر امکان موفقیت چنین طرح و برنامه‌ای وجود دارد را نمی‌دانم اما درباره مفید یا مضر بودن آن می‌توانم بگویم به هیچ عنوان چنین سیاست‌هایی برای وضعیت اقتصادی کشور فایده‌ای در بر نخواهد داشت.
با توجه به سیاست‌های تورمی دولت در بودجه ۱۴۰۰،همه مردم می‌دانند که امکان بازگشت دولت بایدن به برجام بسیار بالا است تا بخشی از تحریم‌ها نیز تا انتهای سال آینده برداشته شود.
این مسائل از دید مردم پنهان نیست، اما مهم این است که دولت بودجه‌ای تهیه کرده که سراسر تورمی است و فرقی ندارد که تحریم‌ها برداشته شوند یا خیر! چنین اقداماتی نمی‌تواند منجر به تقویت ریال در سال ۱۴۰۰ شود.
اینکه ما درآمد نفتی داشته باشیم یا نداشته باشیم تغییری در این واقعیت که دولت از پایه پولی برای تامین کسری بودجه استفاده می‌کند، ایجاد نخواهد کرد. حالا ممکن است دولت نفت بفروشد و پایه پولی ایجاد کند یا حتی امکان دارد بدون فروش نفت نیز همین اقدام را در دستور کار قرار دهد.
در هر صورت وضعیت بدتر خواهد شد، چراکه اگر دولت این ارز نفتی را به بازار تزریق کند، از طریق دادن سوبسید به کالای خارجی، می‌تواند تورم را به‌طور ظاهری هم که شده کاهش دهد اما این اقدامات در باطن به ضرر تولید ملی تمام می‌شود.
برخی تحلیلگران معتقدند دولت نباید ارز ۴۲۰۰تومانی را حذف کند و حتی همین افزایش (از ۴۲۰۰ به ۱۱۵۰۰تومان) را نیز برنمی‌تابند! پیشنهاد من به این دوستان این است که نرخ ارز دولتی را به صفر برسانیم تا مثلا نرخ آزاد ارز نیز به ۵ تومان برسد! من بر این باورم که این‌گونه اظهارات نادرست است، چراکه ما نمی‌توانیم اموال کشور را حیف و میل کنیم تا یکسری از اجرای سیاست‌های فسادزا منتفع شوند.
به‌اعتقاد من این‌گونه سخنان مغالطه است و متاسفانه با بی‌رحمی نیز مطرح می‌شوند، اما بهدلیل اینکه جامعه پذیرای این دست اظهارنظرها است و به مذاق برخی نیز بیشتر خوش می‌آید، این‌گونه سخنان از سوی جمعی از تحلیلگران و حتی اساتید دانشگاه مطرح می‌شود.
