احمد اسدی-همدلی‌زنجان؛ دولت سالانه هزینه های زیادی برای ارائه خدمات درمانی به مردم کشور ار طریق مراکز دولتی صرف می کند، هرچند بسیاری از مردم انتظار خدمات مناسب با حداقل هزینه را دارند که البته انتظار بیراهی نیز نیست، چرا که در سطح کشورهای توسعه یافته این رویکرد وجود دارد.
در روزهای کرونایی همواره قدردان کادر درمان کشور بوده ایم، در استان زنجان نیز پزشکان و پرستاران بیشماری در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار داشته و دارند و همواره از دشواری و جان فشانی آن ها سخن گفته شده است. اما بعضا شاهد حضور افرادی در بیمارستان های شهر زنجان هستیم که شأن بیماران و مراجعه کنندگان را نادیده می گیرند و برخوردهای نامناسبی دارند.
حضور در بیمارستان آیت اله موسوی در دقایقی ابتدایی بامداد روز جمعه ۳۱ مردادماه، موجب شد تصویرهای واقعی از وضعیت خدمات این بیمارستان برایم روشن شود. اینکه برخی از خادمین در ساعاتی که مردم عادی در خواب بودند، مشغول خدمات رسانی بودند و اینکه واقعا برای خدمت به مردم از بهترین ساعات استراحت و زندگی خود گذشته بودند، جای تقدیر و تامل داشت.
اما ظاهرا افرادی نیز در پوشش کادر درمان هستند که ادعای ایثار و فداکاری برای مردم دارند، اما با لهجه غیرزنجانی شان اجتماعی بیماران را پاسداری نمی کنند. ورودی اورژانس بیمارستان موسوی در ساعات ابتدایی بامداد شلوغی زیادی نداشت، اما افرادی در مقابل پذیرش تجمع کرده بودند. مقابل پذیرش بخشی به نام تریاژ بود.
در زیرزمین بخش هایی سی تی اسکن و رادیولوژی اپراتورهای دلسوز و کاردانی داشت که به خوبی و با احترام با بیماران برخورد می کردند. برای پذیرش شدن کار دشواری پیش رو بود باید در تجمع مقابل پذیرش معطل می ماندیم. وقتی به مراجعین اعتراض کردیم که فاصله را رعایت کنند برخی مدعی شدند ماسک دارند دیگر..!
پذیرش انسان معقولی بود و گفت پزشک ویزیت کتد بعد نیاز بود به پذیرش مراجعه کنید. شیفت پزشک عمومی ظاهرا به نام پزشکی به نام آقای رضایی خورده بود، پزشکی بود که با احترام با بیمار ما برخورد کرد و معاینه کرد.
فارغ از قدرت مهارت وی در تشخیص بیماری و… بیمار ما را به بخشی به نام طب تخصصی پزشکی معرفی کرد. دقیقا در مجاورت بخش تریاژ که یک خانم عینک به چشم نشسته بود.
برخورد متخصص طب پزشکی بسیار قابل تامل بود. ظاهرا پزشکی غیرزنجانی که البته تورک زبان بود، نخستین مطلبی که به زیان آورد این بود که “امشب رضایی هر کسی سرفه میکنه میفرسته اینجا” البته این جمله را با زبان تورکی و با لهجه شبیه به لهجه تبریزی و یا شهرهای اطراف آن گفت! جمله دومش نیز این بود که بیماران هم سی… روزی هستند دیگر! وقتی گفت باید تشکیل پرونده بدهید و ما نشنیدیم عارش آمد جمله اش رو دوباره تکرار کند!
در وضعیت کرونایی و با توجه به وضعیت ارائه خدمات هیچ انگیزه ای برای بستری کردن بیمار و استفاده از خدمات موجود وجود نداشت. در بسیاری از مواقع شهروندان از وضعیت خدمات در بیمارستان های شهر گلایه دارند. حتی بعضا برخی مدعی می شوند که هر بیمار بدحالی به بیمارستان …. مراجعه می کند، میمیرد! و فلان بیمارستان قتل گاه هست!
البته که قطعا این ادعاها نمی تواند صحیح باشد. اما مشاهده برخی واقعیت ها در خصوص ارائه خدمات بسیار ضعیف پزشکی در کنار برخی کادر درمان که اخلاق ابتدایی برای رعایت حقوق بیماران را رعایت نمی کنند، وضعیت بیمارستان های شهر زنجان را وخیم کرده است. واقعیت این است که شهروندان زنجانی اگر مجبور نباشند، تمایلی برای استفاده از خدمات دولتی در بیمارستان های استان و شهر زنجان را ندارند.
یکی از آسیب ها و چالش های امروز جامعه ما، داشتن مهارت های نسبی، ادعای دانشمندی، نداشتن اخلاق حرفه ای و انسانی و گلایه مندی دائمی بدون دلیل منطقی است. برای تربیت متخصصین ابتدا نیازمند آموزش اولیه مفاهیم اخلاقی و انسانی هستیم. داشتن دکتر، مهندس، وکیل و دانمشند باسواد بی اخلاق دردی از جامعه دوا نخواهد کرد.
