آنچه از اخبار منتشر شده طی روزهای اخیر می توان استنباط کرد این است که ایران ضمن مطالبه رفع کامل تحریم ها، بر تداوم برنامه های هسته ای خود که عمدتا از مسیر کاهش تعهدات برجامی به دست آورده اصرار دارد. همه این موارد را که در کنار هم قرار می دهیم سوال مهمی که می تواند مطرح شود این است که ایران دقیقا از بازگشت به مذاکرات چه اهدافی را دنبال می کند؟
برای پاسخ به این سوال باید گفت که آنچه یک مذاکره سیاسی را شکل می دهد صورت مساله ای است که در ذهن طرفین تصور می گردد. اگر بخواهیم بطور مصداقی در مورد مذاکرات هسته ای ایران صحبت کنیم باید گفت که از نگاه اروپا و آمریکا صورت مساله عبارت است از تهدیدات ناشی از دستیابی ایران به فناوری نظامی هسته ای و درست به همین خاطر هدفی که این کشورها در رابطه با برنامه هسته ای ایران برای خود تعریف کرده اند ممانعت از افزایش توانمندی هسته ای ایران و ایجاد محدودیت های شدید و موثر در این رابطه است. در طرف ایرانی اما به نظر می رسد که صورت مساله تا حدودی پیچیده تر باشد.از نگاه ناظران و کارشناسان موافق با مذاکره، مشکلات اقتصادی بوجود آمده در اثر تحریم های هسته ای و اتزوایی که ایران در آن قرار گرفته است صورت مساله و مشکل اصلی می باشد و به همین خاطر نیز هدف از مذاکرات باید رفع تحریم ها، بهبود وضعیت اقتصادی و رفع نگرانی های سیاسی- امنیتی غرب و همسایگان از جانب ایران باشد.
به نظر می رسد آنچه برای تصمیم گیرندگان مساله اصلی می باشد حفظ توانمندی هسته ای و تداوم آن است و در نگاه هسته تصمیم گیرنده در ایران این امر از اهمیت بیشتری نسبت به موضوعات اقتصادی برخوردار است. اگر بخواهیم دقیق تر سخن بگوییم از نگاه تصمیم گیرندگان، اکنون کشور ایران در وضعیت مناسبی از لحاظ قدرت منطقه ای و توان نظامی قرار دارد و در رابطه با مشکلات اقتصادی هم عمده نگاه ها به این صورت است که مساله و مشکل اقتصاد ایران چیز تازه ای نیست بلکه موضوعی است که به هر حال طی چهار دهه ای که از انقلاب می گذرد همیشه وجود داشته است و مردم به نحوی به آن عادت کرده و خود را با آن تطابق داده اند. مهمتر اینکه از نگاه تصمیم گیرندگان، ایران می تواند از طریق نزدیک شدن هرچه بیشتر به شرق تا حدودی موفق به جبران مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم ها گردد و افزایش توانمندی نظامی نیز در آینده خواهد توانست برگ های بازی بیشتری در اختیار ایران قرار دهد.
بنابراین در دستگاه فکری تصمیم گیرندگان موضوع مذاکره با طرف های غربی نه حل بحران ها و مشکلات اقتصادی که پذیرش قابلیت های هسته ای و نظامی ایران می باشد که همین مساله را باید کلید پیچیده شدن مذاکرات و تیره شدن چشم‌انداز پیش روی آن به حساب آورد.
بر فرض محال حرف شما صحیح، یعنی مشکل پیچیده شدن مشکلات نوع نگاه تیم جدید است اما یک سوال: چرا توافق سال ۲۰۱۵ به مرحله رسید؟؟؟؟ ایران به تعهدات خود عمل نکرد؟ به اذعان خود طرف های غربی و آژانس بین المللی انرژی اتمی ایران تا چند وقت پیش به تمام تعهدات خود عمل کرده بود ولی خروج آمریکا از برجام و بد عهدی طرفهای اروپایی سبب شد تا ایران نیز به کاهش تهعدات روی بیاورد. اینکه از یک توافق امضا شده آمریکا خارج شده و اروپا بد عهدی کرده شما تقصیرات گردن تیم جدید می اندازید؟ لااقل دین ندارید… بیشتر بخوانید