طی سال های گذشته رشد کمی و کیفی رسانه ها در کشور مورد تاکید متولیان دولتی بوده است و از اینرو شاهد رشد کمی قابل توجه حوزه رسانه ها در سطح کشور بودیم اما این رشد در حوزه کیفی به آن اندازه محقق نشده است.
استان زنجان یکی از استان هایی است که هرچند به لحاظ صنعتی طی دهه های اخیر رشد خوبی را تجربه کرده اما در شاخص رسانهبه توفیقات مطلوبی نرسیده است. با این حال نیروی انسانی توانمندی در حوزه رسانه ای زنجان مشغول فعالیت بوده و هستند اما از تمامی ظرفیت این نیروی انسانی و قدرت فکر و اندیشه آن بخوبی بهره گیری نشده و بعضا این نیروها به دلیل فشارهای اقتصادی تغییر شغل داده اند.
مطابق آخرین اطلاعات سامانه جامع رسانه های کشور استان زنجان در مجموع ۸۲ رسانه دارای مجوز دارد که پنج مورد آن روزنامه و ۲۸ مورد مربوط به پایگاه های خبری است.
این شاخص کمی در مقایسه با استان های همجوار می تواند قابل تامل باشد. مجموع مجوزهای رسانه ای استان آذربایجان شرقی ۵۵۹ مورد بوده که ۱۸ مورد روزنامه و ۲۶۲ مورد پایگاه خبری است. استان آذربایسجان غربی دارای ۲۵۳ رسانه مجوز دار است. استان اردبیل ۲۲۲ رسانه مجوزدار دارد و استان گیلان نیز ۴۲۳ رسانه دارد. استان همدان ۱۹۱ رسانه و استان کردستان نیز ۱۱۵ رسانه مجوز داردارند.
هر چند همیشه کمیت نشانه توسعه نیست اما آنچه آمار کمی نشان می دهد استان زنجان نه تنها از استان های همجوار بلکه در سطح کشور به لحاظ کمی جزو استان های آخر کشور است. به لحاظ کیفی نیز هرچند شاخص مشخص و جامعی وجود ندارد اما رتبه بندی رسانه ها در بخش های مختلف می تواند در این راستا روشنگری کند.
با این حال به نظر نمی رسد استان زنجان حتی در بخش کیفی نیز بتواند نمره قابل قبولی بگیرد. آنچه مشاهدات عینی و تجربه های عملی نشان می دهد اینکه یا یک اراده ای برای عدم توسعه رسانه ای زنجان وجود دارد یا اراده ای برای عدم حمایت تا بالندگی لازم در این خصوص محقق نشود. استان زنجان که ۱.۳ درصد جمعیت کشور را دارد و در بدترین حالت جزو ۱۵ استان صنعتی کشور(به لحاظ حجم سرمایه گذاری و شاخص هایی همچون صدور جوازهای تاسیس صنعتی و…) محسوب می شود نباید در حوزه فرهنگ و رسانه این وضعیت را داشته باشد.
عموما وضعیت اقتصاد رسانه ها در استان زنجان نیز تعریف چندانی ندارد و رسانه های رسمی علاوه بر بار مسئولیت سنگین قانونی، اخلاقی و توسعه ای باید با چالش های اقتصادی نیز دست و پنجه نرم کنند. در این مشکلات خبرنگاران به تبع اقتصاد ضعیف رسانه ها کاملا ملموس است.
بدون رسانه قوی به لحاظ اقتصادی و سازمانی وجود خبرنگاران بدون مشکل اقتصادی معنی ندارد. عموما در سطح استان زنجان طی ۱۰ سال اخیر رویکرد مسئولان دولتی بر تضعیف اقتصاد رسانه ها میل کرده و با توجه به محدودیت های فراوان تکیه بر درآمد رسانه ها از اقتصاد مردمی نیز میسر نشده است. از اینرو اقتصاد رسانه ها در استان زنجان مستمر در حال تضعیف بوده و به یقین می توان گفت که برخی از رسانه ها نفس های آخر خود را می کشند. تاکنون در دولت سیزدهم و استاندار بومی زنجان نیز در حوزه اجتماعی و فرهنگی برنامه ای برای توسعه شاخص های رسانه ای وجود نداشته و شاید اعتقادی به آن وجود ندارد.
با توجه به حجم مشکلات اجتماعی و اهمیت راهبردی حوزه رسانه در کشور، این رویکردهای عملی جای تامل دارد و جالب تر اینکه مسئولان مستمر مدعی اهمیت رسانه و فضای مجازی و هدایت درست افکار عمومی هستند اما عملا اعتقادی به رسانه نداشته و شاخص های این حوزه را عموما نه بررسی می کنند نه مورد اهمیت قرار می دهند.
خبرنگاران از اقشار بی دفاع و مظلوم جامعه هستند که همچون شمعی برای توسعه کشور و استان زنچان ذره ذره آب شده اند اما هیچ وقت مورد توجه قرار نگرفته اند و عموما تجلیل از جایگاه آن به تبریک های روز خبرنگار و برخی موضع گیری های شعاری محدود شده است.
رسانه های زنجان نیروهای انسانی توانمندی دارند که می توان آن ها را در مسیر رشد و توسعه استان قرار داده و این همسویی را برای تقویت حرکت استان در مسیر رشد بکارگیری کرد. اما متاسفانه هنر مدیران استانی فعلا در این سطح دیده نشده است.
خبرنگاران و به اصطلاح اصحاب رسانه مانند آینه ای هستن که در برابر جامعه قرار گرفته، زیبایی ها و عیب های چهر زندگی را نشان میدهند. هرگاه این آینه تمیز تر و شفافت و از کیفیت بالاتری برخوردار باشد بطور طبیعی تصویر واضحتر و با جزئیات بهتری خواهیم داشت و میتوانیم از زیبایی ها لذت برده و عیب ها را برطرف کنیم ولی افسوس در اغلب موارد پاسخ آینه ای که عیب مارا راست بیان میکنید شکستن است و این است که سالهاست در میان انبوهی از مشکلاتی دست و پا میزنیم که شاید راه حل هایی دردسترس و آسان… بیشتر بخوانید